اول پِطرُس 3:18 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی18 چوون مَسیح هم اَت کَش گِناهونِ وِسه عِذاب بَکِشیه، یعنی اون صالح، اونایی وِسه که صالح نینه، تا اِما ره خِدائه پَلی بیاره. وه جِسمِ دِله بَکوشته بَییه، ولی روحِ دِله، زنده بَییه Faic an caibideilگیله ماز18 چون مَسیح هَم یِدَفه گُناهانِ وَسین عذاب بَکِشیِیهَ، یعنی صالِحی، بَدکارانِ وَسین، تا شِمِره خُدایِ وَرجه بیارِه. اون جسم دِلهِ بَکوشت هَبا، وَلی روحِ دِلهِ زندهِ هَبا، Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی18 چون مَسیح هَم یَکش گِناهِنی سِه عذاب بَکِشیِه، یَعنی هون صالح، اونانیسِه گه صالح نینِه، تا اَمارِه خِدایی وَر بیارِه. وی جسمی دِلِه بَکوشت بَوِه، ولی روحی دِلِه زینِّه بَوِه، Faic an caibideil |