اول پِطرُس 2:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 وه ره نزیک بیِّنِ هِمراه، یعنی اون زنده سَنگ که مَردِم اونِ دِم هِدانه، ولی خِدائه پَلی انتخاب بَییه و با ارزشِ، Faic an caibideilگیله ماز4 اونه نَزدیک هَبوسَّنِ هَمرَه، یَعنی اون زندهِ سنگ که مَردُم اونه رَد هَکوردِن، وَلی خُدایِ وَرجه انتِخاب هَبوسِّه و با ارزِشِ، Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 وی نَزیک بَووئنی هَمرا، یَعنی هون زینِّه سنگ گه مَردِن هونِه دیم بَدانِه، ولی خِدایی وَر انتِخاب بَوِه و باارزِشِ، Faic an caibideil |