اول پِطرُس 2:23 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

²³ وَختی وه ره فحش هِدانه، فحشِ هِمراه جِواب نِدا؛ و اون مووقه که رَنج بَکِشیه، تَهدید نَکارده، بلکه شه ره خِدائه دس، که عادِلِ داوِرِ بِسپارِسه .

گیله ماز

²³ وختی اونه فاش هَدَن، فاشِ هَمرَه جَواب نَده؛ و اون موقِه که رنج بَکِشیِه، تَهدید نَکُردِه، بلکه خودِشِه خُدایِ دَس، که عادِلِ داورِ بِسپارِسِّه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

²³ وختی وِرِه فاش هادانِه، فاشی هَمرا جِواب نَدا؛ و هون موقِه گه رنج بَکِشیِه، تَهدید نَکِردِه، بَلگی شِرِه خِدایی دَس، گه عادِلِ داورِ بِسپارِسِه.

اول پِطرُس 2:23 Iomraidhean Croise

لوقا 23:41

اَمه مِکافات به حَقِّ، چوون اَمه اَعمالِ سزائه. ولی این مَردی هیچ خِطایی نَکارده.»

لوقا 23:46

بعد عیسی بِلِندِ صِدائه هِمراه داد بَکِشیه: «ای پییِر، شه روحِ تِ دَس اِسپارِمبه.» اینِ بااوته و جان هِدا.

لوقا 23:9

پَس عیسی جِم خَله سِئال بَپِرسیه، ولی عیسی هیچ جِوابی وه ره نِدا.

اعمال رَسولان 17:31

چوون که وه یِتا روزِ تعیین هاکارده که اونِ دلهِ اون آدِمِ طریق که مَعین هاکارده، دِنیا ره عِدالَتِ هِمراه داوِری کانده، و وه ره مِرده هائه جِم زنده هاکاردِنِ هِمراه، همه ره این جَریانِ جِم مِطمَئِن هاکارده.»

اعمال رَسولان 4:29

اِسا، ای خِداوند، وِشونِ تهدیدها ره هارِش و خادِمونِ لِطف هاکان تا تِمومِ شه جِرأتِ هِمراه تِ کِلامِ بارِن،

اعمال رَسولان 7:59

وَختی استیفانِ سَنگسار کاردِنه، وه بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «ای عیسیِ خِداوند، مِ روحِ قبول هاکان!»

اعمال رَسولان 9:1

ولی سولُس که خِداوندِ شاگِردونِ تَهدید کارده و وِشونِ بَکوشتِنِ ادامه دائه، کاهِن اعظمِ پَلی بُورده

رومی ایشون 2:5

ولی تِ شه سَر سَختی و شه دلِ خاطِری که نِخوانه تووبه هاکانه، خِدائه غَضبِ شه وِسه، غَضِبِ روزِ وِسه اِمبار کاندی، روزی که اونِ دِله خِدائه عادلانه قِضاوِت دیار بونه.

اِفِسُسیان 6:9

اِی اَربابون، شه نوکِرونِ هِمراه همین‌طی رِفتار هاکانین، و وِشونِ خط و نِشون بَکِشییَنِ جِم دَس بَکِشین، چوون دوندِنی، وه که هم وِشونِ اَربابِ و هم شِمه اربابِ، آسمونِ دِله دَره، و وه هیچ کسِ میون فرق نییِلنه.

دوّم تِسالونیکیان 1:5

این خِدائه عادلانه داوِریِ نِشونه ئه، تا شِما خِدائه پادشاهیِ لایق بَووین که اونِ وِسه هم عِذاب کَشِنِنی.

دوم تیموتائوس 1:12

همینِ وِسه این طی عِذاب کَشِمبه، ولی عار نِدارمه، چوون دومبه کیِ ایمون بیاردِمه و قانع بَیمه که وه تونده اونچی که مِ ره بِسپارِسه بَییه ره تا اون روز محافظت هاکانه.

دوم تیموتائوس 4:8

اَز اَلان به بعد اون صالحیِ تاج مِ وِسه آماده بَییه، تاجی که خِداوند، اون عادلِ داور، اون روزِ دِله مِ ره دِنه - نا فِقَط مِ ره، بلکه تِمومِ اونایی که وه ظِهورِ شوقِ داشتِنه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12:3

وه ره فکر هاکانین که چی طی گِناهکارونِ طَرِفِ جِم دِشمنی ای که وه علیه بییه ره تِحَمُّل هاکارده، تا شِما خَسّه و دلسرد نَووین.

اول پِطرُس 3:9

بَدی ره بَدیِ هِمراه و فحشِ، فحشِ هِمراه جِواب نَدین، بلکه وه عَوِض، بَرکَت بَخواین، چوون اینِ وِسه دَعوِت بَینی تا برکت به دَس بیارین.

اول پِطرُس 4:19

پَس کِسایی که خِدائه خواسِ هِمراه، عِذاب کَشِنِنه، وِنه شه جانها ره ’وِفادارِ خالقِ‘ بِسپارِن و خوارِ کارا ره اِدامه هادِن.

یوحنایِ مکاشفه 19:11

بعد بَدیمه که آسِمون واز بَییه و هارِش، یِتا اِسبه اسب! یه نَفِر وه سَر سِوارِ، که وه اسم وِفادار و حَقِّ، وه عادِلانه داوِری کانده و جَنگِنه.