Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اول پِطرُس 2:12 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

12 بی‌ایمونونِ میون شِمه کِردار محترم بوئه تا اونایی که شِمه علیه گَب زَندِنه که شِمه اَعمال بَدِ، شِمه خوارِ کارِ هارِشینِ هِمراه، خِدا ره اون روزِ دِله که ویمبی، پَرَسِش هاکانِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

12 بی‌ ایمانان میَن شِیمی کِردوکار مُحترم هَبو تا اوشانیکه شیمی علیِه گب زَنِن که شِیمی اعمال بَدِ، شِیمی خُجیرِ کارِ بِیشییَنِ هَمرَه، خُدا رِه اون روز دِلِه که دینَن، پرسِّش هَکُنَن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

12 بی‌ایمونِنی میِن شِمِه کِرد و کار مِحترم ووئِه تا اونانیگه شِمِه علِیه گب زَنِنِه گه شِمِه اعمال بَدِ، شِمِه خِبِ کاری هارشینی هَمرا، خِدارِه هون روزی دِلِه گه ویمّی، پرسِش هاکِنَن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اول پِطرُس 2:12
46 Iomraidhean Croise  

شاگرد شه مَلِّمِ واری بَووه وه وِسه وَسّه و نوکِر شه اربابِ واری. اَگه سِرهِ اَربابِ بِعِلزِبول، که اِبلیسِ، بارِن، چَنده ویشتر وه اَهلِ سِره ره توهین کاندِنه؟


«خِشال بوئین اَگه مه خاطِری شِما ره بی حِرمَتی کاندِنه و ظِلم رِسِندِنِنه و شِما ره نا حَق، تِهمَت زَندِنِنه.


همین طی بییِلین شِمه نور مَردِمِ پیش بَتابه تا شِمه خوارِ کارا ره بَوینِن و شِمه پییِرِ که آسِمونِ دِله دَره ره پَرَسِش هاکانِن.


مَردِم وَختی این مُعجِزه ره بَدینه بَتِرسینه و خِدا ره شِکر هاکاردِنه که این طی قِدرَتی آدِمونِ هِدا.


«مِوارک بوئه خِداوند، اِسرائیلِ خِدا، چوون شه قومِ کُمِک بییَمو و وِشونِ آزاد هاکارده.


و تِ و تِ وَچونِ، تِ زِمینِ دِله، خاک و خون کَشِنِنه. و سَنگ سَنگِ سَر بَن نَکانده؛ مووقه ای که خِداوند تِ کُمِکِ وِسه بییَمو بییه وه جِم غافل بَمونِسی.»


«خِش به حال شِما، اون مووقه که مَردِم، اِنسانِ ریکائه اِسمِ خاطِری، شِمه جِم بیزار بَووِن و شِما ره شه جَمعِ جِم بیرون هاکانِن و فحش هادِن و تِهمت بَزِنِن.


بعد از اون که یَهودا بیرون بُورده، عیسی بااوته: «اَلان اِنسانِ ریکا جِلال بَییته و خِدا وه دِله جِلال بَییته.


شمعونِ پِطرُس بااوته که چی طی خِدا اَوِّلین کَش غیرِ یَهودیونِ لِطف هاکارده، وِشونِ دِله یِتا قومِ شه وِسه انتخاب هاکارده.


وِشون نَتوندِنه اتهامایی که مِ ره زَندِنه ره ثابت هاکانِن.


وَختی پولُس، دِله بییَمو، یهودیونی که اورشَلیمِ جِم بییَمو بینه، وه دور اِیست هاکاردِنه و بَدجور اِتهامایی وه ره بَزونه، ولی نَتونِسِنه اونا ره ثابت هاکانِن.


ولی خوامبی تِ نظراتِ بِشنُئیم، چوون دومبی که مَردِم این فِرقه علیه همه جا گَب زَندِنه.»


هیچ‌کسِ بَدیِ عَوِض، بَدی نَکِنین. بلکه کاری ره هاکانین که بَقیهِ نَظِر حِرمت دارنه.


بِئین دِرِس رِفتار هاکانیم که کِسایی که روزِ روشِناییِ دِله دَرِنهِ لایق بوئه. نا عیاشی و مَستیِ دِله، نا زِنا و هوس بازیِ دِله و نا دَعوا مرافعه و حَسودیِ دِله.


هر کی این طی مَسیح ره خِدمِت هاکانه، خِدا وه ره قبول دارنه و مَردِم هم وه ره تأیید کاندِنه.


و تا غیرِ یَهودیون، خِدا ره وه رَحمِتِ خاطِری جِلال هادِن. هَمون طی که مِقدَّسِ نوشته هائه دِله بَنوِشته بَییه: « پَس مِن تِ ره غیرِ یَهودیون دِله حمد و ثِناء کامبه، و تِ اسمِ هِمراه آواز خوندِمبه.»


اون آدِمِ دلِ رازها، برمِلا بونه. هَمون مووقه شه دیمِ بِنه سَر اییِلنه، خِدا ره پَرسِش کانده و اِعلام کانده که: «حَییقَتِن خِدا شِمه میون دَره.»


چوون که اَمه اِفتخار، اَمه وجدانِ که گِواهی دِنه که این دِنیائه دِله راستی و صاف و صادقیِ هِمراه که خِدائه جِم هَسه رِفتار هاکاردیمی. نا آدِمیِ حِکمتِ هِمراه، بلکه خِدائه فیضِ هِمراه رِفتار هاکاردیمی، عَلی اَلخصوص شِمه هِمراه.


اَمه دعا خِدائه پَلی اینِ که خِطا نَکِنین؛ نا تا مَعلوم بَووه که اِما آزمودِ جِم سربِلِند بیرون بَییَمومی، بلکه شِما اونچی که دِرِس هَسه ره هاکانین، حَتَّی اگه این طی نِشون هاده که اِما رَد بَیمی.


چوون تَقِلّا کامبی نا فِقَط خِداوندِ نَظِر، بلکه مَردِمِ نَظِر هم اونچی خوارِ ره هاکانیم.


تِمومِ اِما هم یه وَختی وِشونِ میون شه جِسمِ هِوا و هوسِ دِله زندگی کاردیمی، و شه جِسم خواسه ها و فکرا ره به جا یاردیمی؛ و بَقیه آدِمونِ واری، طِبق شه ذات، خِدائه غَضِب وِسه مَحکوم بَیمی.


تا شه قَدیمِ زندگیِ روش، یعنی اون قدیمِ آدِم، که گول زَنَکِ خواسه هائه طَریقِ جِم فاسد بییه ره شه تَنِ جِم بیرون بیارین.


فِقَط بییِلین شِمه زندگی رَوش، مَسیحِ انجیلِ لایق بوئه، اون طی که چه بِیِّم و شِما ره بَوینِم و چه نَیِّم، شِمه جِم بِشنُئِم، که یِتا روحِ دِله پابرجانی و یِتا فِکرِ هِمراه، اِنجیلِ ایمونِ وِسه، دوش به دوش هم تَقِلّا کاندینی،


سرآخِر، ای بِرارون، هر اونچی که راسِ، هر اونچی حِرمت دارنه، هر اونچی که دِرِسِ، هر اونچی که پاکِ، هر اونچی که دوس داشتِنیِ و هر اونچی که قابلِ پرسشِ، اگه عالیه، اگه پَرَسِش هاکاردِنِ ارزشِ دارنه، اینائه خَوِری فکر هاکانین.


تا وِشونِ پَلی که کلیسائه بیرون دَرِنه دِرِسیِ هِمراه زندگی هاکانین، و هیچ کسِ مِحتاج نَبوئین.


پادشاهون و صاحاب منصبون وِسه، تا بَتونیم آرووم و راحت زندگی داریم. که هر لحاظِ جِم دیندار و وقارِ هِمراه بوئه


نییِل تِ جَوونی ره هیچ‌کی کِچیک بِشماره، بلکه گَب بَزوئِنِ دِله، کِردارِ دِله، مِحبّتِ دِله، ایمونِ دِله و پاکیِ دِله، تِمومِ ایموندارونِ وِسه سرمخش باش.


و خوارِ کارائه اِنجام هِدائِنِ دِله معروف بوئه، یعنی شه وَچونِ گَت هاکارده بوئه، غریب‌نواز بوئه، مقدّسینِ لینگا ره بَشُسه بوئه، دَردمَندون جِم مِراقبت هاکارده بوئه، و شه ره هر جور خوارِ کارِ وِسه وَقف هاکارده بوئه.


اَمه وِسه دِعا هاکانین، چوون مطمئنیمی که اَمه وِجدان پاکِ و خوامبی هر لحاظ جِم سربِلِند بَوویم.


شه زندگی ره پولدوسیِ جِم دور دارین و اونچی که دارنِنی ره قانع بوئین، چوون خِدا بااوته: «هیچ وَخت تِ ره وِل نَکامبه، و تِ ره تینا نییِلمه.»


شِمه میون کی حکیم و عقل دارِ؟ بییِلین اونِ، شه دِرِس زندگی هاکاردِنِ هِمراه سراغ هاده، اون اعمالی که فروتنیِ هِمرائه و حِکمتِ جِم سَرچشمه گِرنه.


چوون خِدائه خواسه اینِ که، شه خواری هاکاردِنِ هِمراه، نادونِ مَردِمِ احمقانه گَبِ دَمِ بَیرین.


شه وِجدانِ پاک دارین تا کِسایی که شِما ره تِهمت زَندِنه، کِسایی که شِمه خوارِ رفتارِ مَسیحِ دِله بد گاننه، شرمنده بَووِن.


هر کس گَب زَنده، خِداوندِ واری گَب بَزِنه؛ و هر کس که خِدمِت کانده، اون قِوَّتِ هِمراه که خِدا دِنه خِدمِت هاکانه، تا همه چیِ دِله، خِدا عیسی مَسیحِ طَریقِ جِم جِلال بَیره. جِلال و سلطَنِت تا اَبد و تا اَبد وه هِمراه دَووه. آمین.


اِسا که تِمومِ این چیا دَره نابود بونه، شِما وِنه چی طی مَردِمی بوئین؟ شِما وِنه یِتا مِقدّس و دیندارِ زندگی دارین


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan