Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اول پِطرُس 2:1 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

1 پَس هر جور بَدی، و هرجور حیله و دِرویی و حَسودی، و هر جور تِهمَتِ شه جِم دور هاکانین

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

1 پَس هر جور بَدی، و هر جور حیله و دُرویی و حَسودی، و هر جور تُهمَتِ شیمی جی دور هَکُنید

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

1 پَس هر جور بَدی، و هر جور حیله و دُرویی و حَسودی، و هر جور تِهمَتِ شیجا دور هاکِنین

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اول پِطرُس 2:1
50 Iomraidhean Croise  

اِی دِرویون! اِشعیائه پِیغَمبِر چَنده خوار شِمه خَوِری پیشگویی هاکارده، اون وَختی که بااوته:


شِما هم هَمین طی شه ره به ظاهر مَردِمِ پَلی صالح نِشون دِنِنی، ولی شِمه باطِن دِروئی و شِرارتِ جِم پِرِ.


وه ره تیکه تیکه کانده و دِرویونِ سَرگُذِشت گِرِفتار کانده اونجه که بِرمه هاکاردِن دَره و تَرسِ جِم دَندون دَندونِ کَش خوارنه.


اِی دِرو، اَوِّل اون گَتِ چو ره شه چِشِ جِم بیرون بیار؛ اون وَخت بِهتر ویندی، تا کَمِلِ ذِرِّه ره شه برارِ چِش جِم بیرون بیاری.


ولی عیسی که وِشونِ دِرویی ره دونِسه، وِشونِ بااوته: «چه مِ ره آزمود کاندینی؟ یِتا یه دیناری سِکّه مِ وِسه بیارین تا اونِ هارِشِم.»


وای بر شِما! چوون شِما بی علامتِ قبرا ره مُوندِنِنی که مَردِم نَدوندِنه و اونائه سَر راه شونِنه.»


هَمون مووقه، هزارون نَفِر جَمع بَینه، جوری که هَمدییه ره لینگِ لو گِتِنه. عیسی اَوِّل شه شاگِردون هِمراه گَب بَزو و بااوته: «عُلِمائه فِرقه فریسیِ خمیرمایه جِم که دِروئیِ، دُوری هاکانین.


چی طی توندی شه بِرارِ باری: ”بِرار، بییِل کَمِلِ ذِره ره تِ چشِ جِم بیرون بیارِم“، اِسا اون که دارکینگه ره شه چشِ دِله نَویندی؟ ای دِرو، اَوِّل دارکینگه ره شه چشِ جِم بیرون بیار، بعد بهتر توندی بَوینی تا کَمِلِ ذِره ره شه بِرارِ چشِ جِم بیرون بیاری.


وَختی عیسی بَدیئه نَتَنائیل وه سَمت اِنه، وه خَوِری بااوته: «هارِشین، این مَردی اسرائیلیِ واقعیِ که وه دِله هیچ فَریبی دَنییه!»


وِشون هر جور نادِرِستی، شِرارت، طِمَع و بدخواهی جِم پِرِنه. وِشون حَسودی، قَتل، دَعوا، فَریب و بَدخواهیِ جِم پِرِنه. وِشون پِشتِ سَر گو،


ای بِرارون، فکر هاکاردِنِ دِله وَچونِ واری نَبوئین. بلکه بَدی هاکاردِنِ دِله وَچونِ واری بوئین. ولی فکر هاکاردِنِ دِله گَتِ آدِم بوئین.


پَس بِئین عیدِ نا کهنهِ خمیرمایهِ هِمراه، یعنی بَدخواهی و شِرارت خمیرمایه، بلکه راستی و حَقییتِ فطیرِ نونِ هِمراه جَشن بَیریم.


چوون اونِ تَرسِ دارمه که شِمه پَلی بِیِّم و شِما ره اون طی که اِنتِظار دارمه، نَوینِم، و شِما هم مِ ره اون طی که اِنتِظار دارنِنی، نَوینین- شاید شِمه میون دَعوا مرافه، حسودی، غیظ، دِشمنی، تِهمَت، غیبت، غیرت، غرور و هر کی هر کی بَوینِم.


هر جور تَلی، خَشم، غیظ، داد و بیداد، تِهمَت و هر جور بَدخواهی ره شه جِم دور هاکانین.


چوون اَمه تَشویق، خطا یا ناپاکی یا گول بَزوئِنِ وِسه نییه،


همین‌ طی، وِشونِ زَن ها هم وِنه باوقار بوئِن، تِهمت نَزِنِن، بلکه هوشیار بوئِن و همه چیِ دِله وِفادار بوئِن.


پیر زَن ها هم وِنه شه حِرمتِ دارِن، تِهمت نَزِنِن، زیاد شِرابِ بَخُردِنِ اسیر نَبوئِن، وِشون وِنه هر چی که خوارِ ره تَعلیم هادِن،


پَس وَختی یِتا گَتِ اَبر شاهِدونِ جِم شه دور دارمی، بِئین اِما هم هر بار و هر گِناهی که سخت اَمه ‌دَس و لینگِ کَش پیچِنه ره شه جِم دور هاکانیم و پایداریِ هِمراه این مسابقه‌ِ دِله که اَمه پیش رو دَره، دوو بَیریم.


پَس هر جور فاسدی و هر شرارتِ شه جِم دور هاکانین و فروتنیِ هِمراه، کِلامی ره که خِدا شِمه دِلِ دِله دَکاشته و تونده شِمه جانها ره نِجات هاده ره قبول هاکانین.


ولی اگه شه دلِ دِله تَلِ حسودی و خِد خواهی دارنِنی، شه ره نَیرین و خِلافِ حَییقَت گَب نَزِنین.


ای برارون، هَمدییهِ بَدِ نارین. اونی که یِتا بِرارِ علیه بَد باره و یا شه بِرارِ داوِری هاکانه، شَریعتِ علیه بَد گانه و شَریعتِ داوِری کانده. ولی اگه تِ شَریعتِ داوِری کاندی، تِ شَریعَت داور بَئی نا اونی که وه ره به جا یارنه!


یا اینکه گَمون کاندینی مِقدَّسِ نوِشته بیخودی بَنوِشته که: «خِدا نسبت به روحی که اَمه دِله بییِشته خَله غیرت دارنه؟»


بِرارون، هَمدییه علیه غرغر نَکِنین، تا شِما ره هَم داوِری نَووه، هارِشین ’داوِر‘ دَرِ پیش اِیست هاکارده.


آزادِ مَردِمِ واری زندگی هاکانین، ولی شه آزادی ره یِتا سرپوش، شرارتِ وِسه نَکِنین، بلکه خِدائه نوکرونِ واری زندگی هاکانین.


«وه هیچ گِناهی نَکارده، و وه دِهونِ دِله حیله ای پی دا نَییه.»


چوون، «هر‌ کی بِخوائه زندگی ره دوس داره و خوارِ روزها ره بَوینه، وِنه شه زِوونِ دَمِ، بَدیِ جِم داره و شه تِکِ گول بَزوئِنِ جِم دَوِنده.


و بَقیهِ عمرِ جِسمِ دِله، نا آدِمی هِوا و هوسِ هِمراه، بلکه خِدائه ارادهِ دِله زندگی کانده.


اِسا که شِما این بی حدِّ حِسابِ هرزگیِ دِله وِشونِ هِمراه شَریک نَوونِنی، حیرونِنه و شِما ره فحش دِنِنه.


وِشونِ دِهونِ دِله هیچ دِراغی پی دا نَییه. چوون وِشون بی عِیبِنه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan