Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

6 ای بِرارون، مِن همهِ این چیا ره شه خَوِری و آپولُسِ خَوِری شِمه خیر و صِلاحِ وِسه بااوتِمه تا شِما این گَب هائه مَعنی ره اَمه جِم یاد بَیرین که، اونچیِ جِم که بَنوِشته بَییه، جلوتر نَشوئین. تا هیچ کِدوم از شِما، یه نَفِرِ دییهِ روب رو فَخر نَکِنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

6 اِی اَداشان، مَن تمام این چیزان رِه می بارِه و آپولُسِ باره شیمی خیر و صلاح وَسین باگوتَم تا شُما این گَبانِ معنی رِه اَمی جی یاد هَگیرین که: اونچه یه جی که بَنوِشتِهِ هَبا، پِیش تَر نَشین. تا شیمی جی هیچکِدام یِنَفَرِ دیگَرِ پِیش فَخر نَکونِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

6 اِی بِرارِن، مِن دِشتِه هَین چیارِه شی خَوَری و آپولُسی خَوَری شِمِه خیر و صلاحی سِه بُتِمِه تا شِما هَین گَبایی مَعنی رِه اَمِه جا یاد بَیرین گه، اونچی ای جا گه بَنوِشت بَوِه، پِشتَر نَشوئین. تا هیچکِدیم از شِما یَنَفَر دییَری پِش فَخر نَکِنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:6
35 Iomraidhean Croise  

اون روزا، یِتا یَهودی، که وه اسم آپولُس واِسکندریهِ جِم بییه، اَفِسُس بییَمو. وه سُخنرانی هاکاردِنِ دِله اِسّا بییه و مِقَدَّسِ نوِشته هائه ره خَله دونِسه؛


ولی مووقه ای که آپولُس قُرِنتُسِ شَهرِ دِله دَییه، پُولس بعد از اینکه اون مَنطقهِ خِشکی راهِ جِم بُگذِشته، اَفِسُسِ شَهر بَرِسیه. اونجه چَن تا شاگرد پی دا هاکارده


چوون اون فیضِ طَریقِ جِم که مِ ره هِدا بَییه، شِما هر کِدومِ گامبه که شه ره اونچی که هسینیِ جِم ویشتر، نَدونین، بلکه هر کِدوم اون ایمونِ اِندا که خِدا شِما ره هِدا، دِرِس قِضاوِت هاکانین.


مِ مَنظور اینِ که شِمه جِم یه نَفِر گانه، «مِن پولُسِ دِمبالرو هَسِمه»؛ اون یِتا گانه، «مِن آپولُسِ دِمبالرو هَسِمه»؛ یِتا دییه گانه، «مِن کیفائه دِمبالرو هَسِمه»؛ و یه نَفِر دییه هم گانه، «مِن مَسیحِ دِمبالرو هَسِمه.»


چوون اِشعیائه پِیغَمبِرِ کتاب دِله بَنوِشته بَییه: «حَکیمونِ حِکمتِ از بین وَرمه و با فَهمِ آدِمون فَهمِ هیچ کامبه.»


تا هَمون طی که اِرمیائه پِیغَمبِر کِتابِ دِله بَییَمو: «هر‌ کی که فَخر کانده، خِداوندِ فَخر هاکانه.»


مِحَبَّت صَبور و مِهروونِ؛ مِحبِّت حَسودی نَکانده و فَخر نَکانده، محبِّت غرور نِدارنه.


چوون این دِنیائه حِکمت خِدائه نَظِر نادونیه. هَمون طی که اَیّوبِ کِتابِ دِله بَنوِشته بَییه: «حَکیمِ آدِمونِ، شه وِشونِ حیلهِ هِمراه گرفتار کانده.»


پَس هیچ کَس دییه آدِمونِ فخر نَکِنه. چوون همه چی شه شِمه وِسه ئه،


و شِما فَخر کاندینی! مگه نَوِسه ماتِم بَیرین؟ و اونیِ که این طی هاکارده ره شه میونِ جِم بیرون هاکانین.


شِمه اِفتخار اَصلاً دِرِس نییه. مَگه نَدوندِنی که اَت کم خمیرمایه تونده تِمومِ خمیرِ وَر بیاره؟


و اِسا بِت هائه پیشکَش بَییه خِراکِ خَوِری: دومبی که «اِما همه مَعرفتِ دارمی.» همین مَعرفت، غرورِ باعث بونه ولی مِحَبَّت، آدِمِ بنا کانده.


مِن همه اینا ره اِنجیلِ خاطِری کامبه، تا بلکه وه بَرکَت هائه دِله سَهمی دارِم.


نا اینکه اِما جِرأت هاکانیم شه ره اون کِسایی جِم بَدونیم که شه جِم تَعریف کاندِنه و شه ره هَمدییهِ هِمراه مقایسه کاندِنه. ولی اون مووقه اونایی که شه ره هَمدییهِ هِمراه سَبِک سنگین کاندِنه و شه ره هَمدییه هِمراه مقایسه کاندِنه نِفَهمِنه.


اِما شه حدِّ دومبی و اونچیِ جِم که بَقیه زَحمِت بَکِشینه ره اِفتخار نَکامبی. ولی امید دارمی که هر چی شِمه ایمون گَت تِر بَووه، اَمه خِدمِت هاکاردِن هم شِمه میون ویشتر بونه،


هارِشین، بَوینین شِمه چِشِ روب رو چی دَره. اگه یه نَفِر مطمئنه که مَسیحِ وِسه هَسه، اون آدِم وِنه بَدونه هَمون طی که وه مَسیحِ وِسه ئه اِما هم مَسیحِ وِسه هَسیمی.


چوون اگه یه نَفِر شِمه پَلی بِیّه و شِما ره یِتا عیسی به جِز اون که اِما شِما ره اِعلام هاکاردیمی ره اِعلام هاکانه، یا اگه شِما یِتا روح، به جز روح القدس که بَییتینی ره بَیرین، یا اگه انجیلِ پِیغوم به جِز اون اِنجیلِ پِیغوم که قبول هاکاردینی ره قبول هاکانین، شِما راحت اونِ تِحَمُّل کاندینی.


مگه تا اینجه این فِکرِ دِله دَئینی که تَقِلّا کامبی شِمه روب رو شه جِم دفاع هاکانیم؟ اِما خِدائه پَلی کِسایی واری گَب زَمبی که مَسیح دِله دَرِ‌نه، و هر اونچی کامبی، ای عزیزون، شِمه ایمونِ تقویتِ وِسه هَسه.


چوون اونِ تَرسِ دارمه که شِمه پَلی بِیِّم و شِما ره اون طی که اِنتِظار دارمه، نَوینِم، و شِما هم مِ ره اون طی که اِنتِظار دارنِنی، نَوینین- شاید شِمه میون دَعوا مرافه، حسودی، غیظ، دِشمنی، تِهمَت، غیبت، غیرت، غرور و هر کی هر کی بَوینِم.


هر چَن اگه بِخوائِم اِفتخار هاکانِم، نادون نیمه، چوون حَییقَتِ گامبه. ولی این کارِ جِم دوری کامبه تا نَکِنه یه نَفِر خیال هاکانه که مِن، اون چی که مِ دِله وینده و مِ جِم اِشنُنه، گَت تِرِمه.


اینا همه شِمه خاطِریِ، تا هر اِندا که خِدائه فِیض مَردِمِ وِسه ویشتر و ویشتر بونه، شِکر هاکاردِن هم خِدائه جِلالِ وِسه ویشتر بَووه.


نییِلین کِسی که شِما ره محروم هاکانه. این اصرارِ هِمراه که وِنه تَنِ خوار داشتِن و فرشته ها ره پَرَسِش هاکاردِن. این طی آدِم فِقَط شه رؤیاها ره تکیه کانده و بدونِ اینکه دلیلی داره شه بی خودی فکرهائه هِمراه مَغرور بونه.


چوون اَمه اِنجیل فِقَط گَبِ هِمراه شِما ره نَرِسیه، بلکه قِوَّت دِله و روح‌القدسِ دِله و اطمینانِ کاملِ هِمراه شِما ره بَرِسیه، هَمون طی که دوندِنی شِمه خاطِری چی طی شِمه میون رِفتار هاکاردیمی.


اینِ وِسه انتخاب بَییه هائه خاطِری همه چی ره طاقِت یارمه تا اونا هم اون نجاتی که مَسیحْ عیسیِ دِله دَره ره، اَبدی جِلالِ هِمراه به‌دَس بیارِن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan