Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

5 پَس هیچیِ خَوِری قبل از وه مووقه قِضاوِت نَکِنین، تا اینکه خِداوند بِیّه. وه اونچی ره که اَلان تاریکیِ دِله جا هِدا هسه ره روشناییِ دِله دیار کانده و دِل هائه نیّتها ره بَر مِلا کانده. بعد هر کی شه تَعریف و تَمجیدِ خِدائه جِم گِرنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

گیله ماز

5 پَس هیچی یه بارِه پِیش اَز اونه موقِه قِضاوت نَکُنین تا اینکه خداوند بیه. او اونچه رِه که اَلآن ظُلَمات دِلِه جا هَدِه هیسَه رِه، روشِنایی یه دِلِه معلوم کانه و دِلِشانِ نیَّتِ برملا کانه. ایما هر کَس خودِشه تعریف و تمجید خُدایِ جی گیرنه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

5 پَس هیچی ای خَوَری پِش از وی موقِه قِضاوت نَکِنین تا هَینگه خِداوَند بیِه. وی اونچی گه اَلَن تاریکی ای دِلِه جاهادائِه رِه روشِنایی ای دِلِه معلوم کِنِّه و دِلیشونی نیَّتِ بَرمَلا کِنِّه. اَزما هر کی شی تَعریف و تمجیدِ خِدایی جا گیرنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:5
48 Iomraidhean Croise  

«پَس وِشونِ جِم نَتِرسین؛ هَر چی دَپیته بوئه، بَرمِلا بونه و هَر چی جا هِدا بوئه دیار بونه.


سَر آخِر، اِنسانِ ریکائه بییَموئِنِ نِشون آسِمونِ دِله ظاهر بونِه. بعد تِموم دِنیائه قوما عَزا گِرنِنه و اِنسانِ ریکا ره ویندِنه که آسمونِ اَبرِ میون، قِوَّت و گَتِ جِلالِ هِمراه اِنه .


خِش به حال اون نوکِر که وَختی وه ارباب بَردَگِرده وه ره وه کارِ اِنجام هِدائِنِ سَر بَوینه.


وه اَرباب بااوته: 'آفِرین، ای باوِفا و خوارِ نوکِر، اِسا که این کَمِ پولِ دِله اَمین بیئی، پول ویشتَری تِ اختیار اییِلمه. بِرو شه اَربابِ خِشالیِ دِله شَریک بَواش.


وه اَرباب بااوته: 'آفِرین، اِی با وِفا و خوارِ نوکِر! اِسا که این کَمِ پولِ دِله اَمین بیئی، پولِ ویشتَری تِ اختیار اییِلمه. بِرو شه اَربابِ خِشالیِ دِله شَریک بَواش.


«داوِری نَکنین تا شِما ره داوِری نَووه. مَحکوم نَکِنین تا مَحکوم نَووین. بِبَخشین تا بَخشیده بَووین.


عیسی پِطرُسِ بااوته: «اگه بِخوائم تا مِ بَردَگِردِسِنِ مووقه وه زِنده بَمونه، تِ ره چیه؟ تِ مِ دِمبال بِرو!»


پَس این گَب، بِرارونِ دِله دَپیته که اون شاگرد نَمیرنه، در صورتی که عیسی پِطرُسِ نااوته که وه نَمیرنه، بلکه بااوته «اگه بِخوائم تا مِ بَردَگِردِسِنِ مووقه زِنده بَمونه، تِ ره چیه؟»


چی طی توندینی ایمون بیارین در حالی که جِلال، هَمدییهِ جِم قَبول کاندینی، و اون جِلالِ دِمبال، که خِدائه یکتائه طَرِفِ جِم بوئه، دَنینی؟


تِ کی ئی که یه نَفِرِ دییهِ نوکِرِ قِضاوِت کاندی؟ چه، وه، شه ایمونِ سَر بَمونه یا دَکفه، وه اربابِ ربط دارنه. و وه هم شه لینگِ سَر موندِنه و خِداوند تونده وه ره سَر پا داره.


پَس تِ ای آدِمی که یه نَفِر دییه ره قِضاوت کاندی، هر کی که بوئی هیچ عذرِ بهونه ای نِدارنی. چوون وَختی که یه نَفِر دییه ره قِضاوِت کاندی، شه ره مَحکوم هاکاردی؛ چوون تِ، اِی که قِضاوِت کاندی، شه هَمون کارِ کاندی.


این اون روزِ دِله اِتفاق کَفِنه که خِدا طبقِ اون اِنجیلی که مِن اِعلام کامبه، آدِمونِ رازها ره عیسیِ مَسیحِ طَریقِ جِم قِضاوِت کانده.


بلکه یهودی اونِ که باطنِ دِله یهودی بوئه و خَتنه هم کاری دلیه، که خِدائه روح اونِ اِنجام دِنه، نا یِتا نوشتهِ طَریقِ جِم. این طی کِسی ره خِدا تحسین کانده، نا آدِم.


خِدا، اَبدی زندگی ره اونایی ره دِنه که صبرِ هِمراه، خوارِ کارائه اِنجام هِدائِنِ دِله، جِلال و حِرمت و اَبدی زندگیِ دِمبال دَرِنه؛


هَمون طی که اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ بَردَگِردِسِنِ اِنتِظار کَشِنِنی، هیچ پیشکَشِ جِم بی نَصیب نینی.


اگه یه نَفِر بِخوائه شه سازِ بَزِنه، وِنه بارِم که اِما و خِدائه کلیساها ره این طی رسمی دَنییه.


چوون هر وَخت این نونِ بَخُرین و این پیالهِ جِم بَنوشین، خِداوندِ بَمِردِنِ اِعلام کاندینی تا وَختی که بَردَگِرده.


ولی هر کی شه نوبه: اَوِّل مَسیح که نوبر بییه؛ و بعد، اونایی که وه بییَموئِنِ مووقه، مَسیحِ وِسه هَسِنه.


هر کسِ کار مَعلوم بونه، چوون اون «روز» همه چی ره بَر مِلا کانده. چوون تَش، کارِ نتیجه ره مَعلوم هاکارده و تَش هر کاری که آدِمون هاکاردِنه ره آزمود کانده.


اگه کاری که اون پیِ سَر بِساته بَییه، به جا بَمونه، اون آدِم شه پاداشِ گِرنه.


اونی که کارِنه و اونی که اوه دِنه، هر دِتا یِتا هَسِنه و هر کِدوم شه زَحمِت بَکِشیِ اِندا، پاداش گِرنِنه.


چوون اونی که شه جِم تَعریف هاکانه، قبول نَبونه بلکه اون آدِمی قبول بونه که خِدا وه جِم تَعریف هاکانه.


نِخوامبه این طی به نَظِر بِیّه که مِن خوامبه شه نامه‌هائه هِمراه شِما ره بَتِرسونِم،


بلکه جا هِدا و شرم آور راه هائه جِم دوری هاکاردیمی و حِقّه بازیِ هِمراه رِفتار نَکامبی و خِدائه کِلامِ دَسکاری نَکامبی، بلکه حَییقتِ، آشکارا گامبی و تَقِلّا کامبی خِدائه حِضور، همهِ وجدانِ پَلی، تایید بَوویم.


چوون اِما همه وِنه مَسیحِ داوِریِ تَختِ روب رو حاضر بَوویم، تا هر کی طِبق خوار و بَدِ اعمال که شه تَنِ دِله زندگی کارده، اِنجام هِدا سزا بَوینه.


چوون شِما شه خوار دوندِنی که خِداوند عیسیِ بَردَگِردِسِنِ روز، دِزِ واری که شو دِله اِنه، سَر رِسِنه.


هیچ خَلق بَییه ای خِدائه چِشِ جِم جا هِدا نییه، بلکه همه چی وه چِشائه روب رو که اِما وِنه وه ره حِساب پَس هادیم، لِختِ پتی و دیارِ.


ای برارون، هَمدییهِ بَدِ نارین. اونی که یِتا بِرارِ علیه بَد باره و یا شه بِرارِ داوِری هاکانه، شَریعتِ علیه بَد گانه و شَریعتِ داوِری کانده. ولی اگه تِ شَریعتِ داوِری کاندی، تِ شَریعَت داور بَئی نا اونی که وه ره به جا یارنه!


پَس اِی بِرارون، تا خِداوندِ بییَموئِن صبر هاکانین. هارِشین چی طی کشاورز اِنتِظار کَشِنه تا زِمین، شه با ارزشِ محصولِ بار بیاره؛ چی طی صَبر کانده تا پاییز و بهارِ وارش زِمینِ سَر بِواره.


بِرارون، هَمدییه علیه غرغر نَکِنین، تا شِما ره هَم داوِری نَووه، هارِشین ’داوِر‘ دَرِ پیش اِیست هاکارده.


تا شِمه ایمونِ اِصالت، آزمودِ دِله ثابت بَووه و اون روز که عیسی مَسیحِ ظِهور کانده حَمد و ثناء و جِلال و اِحترامِ باعث بَووه، هَمون ایمون که طِلائه جِم خَله با ارزش ترِ که هرچَن از بین شونه، ولی تشِ هِمراه آزمود بونه.


و اون وَختی که چَپونونِ رئیس ظِهور هاکانه، اون جِلالِ تاج که از بین نشونه ره به دَس یارنِنی.


خِدائه روزِ چِش به راه بوئین و اینِ وِسه که خِدائه روز زودتر بِیّه تَقِلّا هاکانین. اون روزِ دِله که آسمونون تش گِرنِنه و نابود بونِنه و آسمونِ ستاره ها تَشِ گرمیِ جِم ذوب بونِنه.


گانِنه: «پَس وه بییَموئِن وَعده چی بَییه؟ چوون از وَختی که اَمه پییِرون بَمِردِنه، همه چی هَمون‌ طیِ که از اَوِّلِ دِنیا بییه»


خَنوخ، که هَفت نَسل بَعدِ آدِم بییه، اینائه خَوِری پیشگویی هاکارده، که: «هارش، خِداوند، شه هزارون هِزار مِقَدّسینِ هِمراه اِنه


هارِشین وه ابرهائه هِمراه اِنه، هر چِشی وه ره وینده، حَتَّی اونایی که وه ره نیزه بَزونه؛ و تِمومِ زِمینِ طایفه ها وه وِسه شیون کاندِنه. راس راسی این طی بونه. آمین.


و مِرده ها ره بَدیمه، گَت تا کِچیک، اون تَختِ روب رو اِیست هاکارده بینه. و دفتِرها واز بَینه. بعد یِتا دییه دفتِر واز بَییه که حیاتِ دفتِر بییه و مِرده ها اون چیائه هِمراه که اون دفتِرهائه دِله بَنوِشته بَییه بییه و طِبق اونچی که هاکارده بینه، داوِری بَینه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan