اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁴ چوون شه دِله عیبی نَویمبه، ولی این م ره تَبرئه نَکانده. بلکه خِداوندِ که مِ ره قِضاوت کانده.

گیله ماز

⁴ چون می دِلِه عیبی نِینَم، وَلی این مَرِه تبرئِه نُکانِه. بلکه خُداوَندِ که مَرِه قِضاوت کانه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁴ چون شی دِلِه عیبی نَویمِه، ولی هَین مِنِه تَبرَئه نَکِنِه. بَلگی خِداوَندِ گه مِنِه قِضاوت کِنِّه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:4 Iomraidhean Croise

اِنجیلِ یوحنا 21:17

سِوّمین کَش عیسی وه ره بااوته: «ای شَمعون، یوحنائه ریکا، مِ ره دوس دارنی؟» پِطرُس از اینکه عیسی سه کَش وه جِم بَپِرسیه، «مِ ره دوس دارنی؟» نارِحَت بَییه و بااوته: «آقا، تِ همه چیِ جِم خَوِر داری؛ تِ که دوندی تِ ره دوس دارمه.» عیسی بااوته: «مِ گُسفِنا ره خِراک هاده.»

اعمال رَسولان 23:1

پولُس شورائه اعضا ره هارِشیه و بااوته: «بِرارون، مِن تا اَمروز پاکِ وِجدانِ هِمراه خِدائه حِضور زندگی هاکاردِمه.»

رومی ایشون 2:13

چوون اونایی که شَریعَتِ اِشنُنِنه خِدائه نَظِر صالح نینه، بلکه اونایی صالح بِشمارِسه بونِنه که شَریعَتِ به جا یارنِنه.

رومی ایشون 4:2

چوون اگه اِبراهیم شه اَعمالِ هِمراه صالح بِشمارِسه بونِسه، یه چی اِفتخارِ وِسه داشته؛ ولی نا خِدائه پَلی.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:3

ولی مِ وِسه شِمه قِضاوت یا یِتا دییه آدِمی مَحکمهِ قِضاوِت مهم نییه. در واقع حَتّی مِن شه هم شه ره قِضاوِت نَکامبه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 4:5

پَس هیچیِ خَوِری قبل از وه مووقه قِضاوِت نَکِنین، تا اینکه خِداوند بِیّه. وه اونچی ره که اَلان تاریکیِ دِله جا هِدا هسه ره روشناییِ دِله دیار کانده و دِل هائه نیّتها ره بَر مِلا کانده. بعد هر کی شه تَعریف و تَمجیدِ خِدائه جِم گِرنه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 1:12

چوون که اَمه اِفتخار، اَمه وجدانِ که گِواهی دِنه که این دِنیائه دِله راستی و صاف و صادقیِ هِمراه که خِدائه جِم هَسه رِفتار هاکاردیمی. نا آدِمیِ حِکمتِ هِمراه، بلکه خِدائه فیضِ هِمراه رِفتار هاکاردیمی، عَلی اَلخصوص شِمه هِمراه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 5:10

چوون اِما همه وِنه مَسیحِ داوِریِ تَختِ روب رو حاضر بَوویم، تا هر کی طِبق خوار و بَدِ اعمال که شه تَنِ دِله زندگی کارده، اِنجام هِدا سزا بَوینه.