اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 12:27 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

²⁷ این طی، شِما مَسیحِ تَن هَسینی و یِتا یِتا وه اَعضانی.

گیله ماز

²⁷ اینجوری، شُما مَسیح تَن هیسین ایتا عضو اونه اعضا جی هیسین.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

²⁷ هَینجوری، شِما مَسیحی تَن هَسِّنی و یَتّا یَتّا وی اعضانی.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 12:27 Iomraidhean Croise

رومی ایشون 12:5

پَس اِما که خَیلیمی، مَسیحِ دِله یه تَنِ هَسیمی و هر کِدوم، تَک به تَک هَمدییهِ اعضامی.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 1:2

خِدائه کلیسائه وِسه که قُرِنتُسِ شَهرِ دِله دَره، اونایی که مَسیح عیسیِ دِله تَقدیس بَینه و دَعوِت بَینه تا مِقَدَّس زندگی هاکانِن، تِمومِ اونائه هِمراه که هر جائه دییه اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ اِسمِ خوندِنِنه، که اَمه خِداوند و وِشونِ خِداوندِ:

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 10:17

چوون که نون یِتائه، اِما هم که یَته خَیلیمی، یه تَن هَسیمی، چوون همه یِتا نونِ جِم سَهم وَرمی.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 12:12

چوون هَمون طی که تَن یِتا هَسه، و یَته خَله اَعضا دارنه؛ و تِمومِ تَنِ اَعضا، با اینکه خَلِنه، یه تَن هَسِنه. مَسیحِ هم این طیِ.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 12:26

و اگه یِتا عضو عِذاب بَکِشه، تِمومِ اَعضا وه هِمراه عِذاب بَکِشِن؛ و اگه یِتا عضو حِرمت داره، همه با هم خِشال بَووِن.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 6:15

مگه نَدوندِنی که شِمه تَن مَسیحِ اعضائه؟ یعنی مَسیحِ اعضا ره بَیرِم و اونا ره یِتا فاحشهِ اعضائه واری هاکانِم؟ اصلاً!

اِفِسُسیان 1:23

کلیسایی که وه تَن هَسه، و وه پِری همه چی ره همه چیِ دِله پِر کانده.

اِفِسُسیان 4:12

تا مِقدَّسینِ خدمِتِ کارِ وِسه، آماده هاکانِن، مَسیحِ تَنِ بنائه وِسه،

اِفِسُسیان 5:23

چوون شی، شه زِنائه سَرِ، هَمون طی که مَسیح هَم، شه تَن، یعنی کلیسائه سَرِ و وه شه کلیسائه نجات‌دهنده ئه.

اِفِسُسیان 5:30

چوون اِما وه تَنِ اَعضامی.

کولُسیان 1:18

وه، تَن، یعنی کلیسا ره سَرِ. وه شِروع و اَوِّلین نَفِرِ که مِرده هائه جِم زنده بَییه، تا همه چیِ دِله، وه سَر بوئه.

کولُسیان 1:24

اِسا اون زجرهایی که شِمه خاطِری کَشِمبهِ وِسه خِشالِمه، و وه تَنِ خاطِری که کلیسائه، اونچی که مَسیحِ عِذاب هائه دِله کم هَسه ره شه جِسمِ دِله تلافی کامبه.

کولُسیان 2:19

این طی آدِم دییه سَرِ کَش وصل نییه؛ اون سَری که تِمومِ تَن وه هِمراه جان گِرنه و مفصل ها و بندهائه طریق وصل بونه و اون طی که خِدا خوانه رشد کانده.