اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11:6 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی6 چوون که اگه یِتا زِنا شه سَرِ لِخت کانده، پَس وِنه شه می ره کِتاه هاکانه. ولی از اونجه که زِنائه وِسه عارِ شه می ره کِتاه هاکانه یا بِتِراشه، پَس وِنه شه سَرِ یه چی بییِلّه. Faic an caibideilگیله ماز6 چون اَگِه ایتا زِنا خودشه سَرِ لُخت کانه، پَس بایسّی خودشه مو رِه کوتاه هَکونه؛ ولی اوجه یه جی که زِنایِ وَسین عارِ که خودشه مو رِه کوتاه هَکونه یا بِتراشه، پَس بایسّی خودشه سَر یِچّی بَنِه. Faic an caibideilکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی6 چون اگه یَتِه زَنا شی سَرِ لِخت کِنِّه، پَس وِنِه شی می رِه کِتاه هاکِنِه. ولی از اوجِه گه زَنایی سِه عارِ شی می رِه کِتاه هاکِنِه یا بَتاشِه، پَس وِنِه شی سَر یَچی بِلِه. Faic an caibideil |