اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11:25 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

²⁵ همین طی هم، بعد از شوم، پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، مِ خونِ دِله تازه عَهدِ. هر کَش که اونِ جِم نوشِنِنی، مِ ‌یاد این طی هاکانین.»

گیله ماز

²⁵ همینجور هم، بعدِ شام، پیالِه رِه بِیته و باَگوته: «این پیالِه، می خونِ دِلِه تازه عهدِ. هر دفه که اونه جی نوشِنِین، به می یاد اینجور هَکُنید.»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

²⁵ همینجور هَم، بعد از شُوم، پیالِه رِه بَیتِه و بُتِه: «هَین پیالِه، می خونی دِلِه تازه عهدِ. هر کَش گه اونی جا نوشِنِنی، می یاد هَینجور هاکِنین.»

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11:25 Iomraidhean Croise

لوقا 22:20

بَعدِ از شوم پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، خِدائه تازه عَهدِ که مِ خونِ هِمراه مُهر بونه، خونی که شِمه نِجاتِ وِسه دَشِندی بونه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 10:16

مَگه اون برکتِ پیاله که اونِ وِسه شِکر کامبی، مَسیحِ خونِ دِله شَریک بَیِّن نییه؟ مَگه نونی که تیکه کامبی، مَسیحِ تَنِ دِله شَریک بَیِّن نییه؟

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11:24

و شِکر هاکارده، تیکه هاکارد و بااوته: «اینِ مِ تَن، شِمه وِسه. اینِ مِ یاد به جا بیارین.»

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 3:14

ولی وِشونِ فکرها تاریک بَییه چوون، هَمون نِقاب، عتیقِ عَهدِ بَخوندِسِنِ مووقه تا اَمروز به جا بَمونِسه و بَییته نَییه، چوون فِقَط مَسیحِ دِله بَییته بونه.

دوّمین نامه قرنتیانِ وَسین 3:6

خِدا بییه که اِما ره لایقت هِدا که تازه عَهدِ نوکِرون بوئیم - عهدی که خِدائه روحِ سَر پابرجائه، نا اونچیِ سَر که یِتا بَنوِشته ویشتَر نییه. چوون «بَنوِشته» کُشِنه، ولی خِدائه روحْ زندگی دِنه.

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 13:20

اِسا که خِدائه صِلح و سِلامتی اون اَبدی عَهدِ خونِ طریق، اَمه خِداوند عیسی ره مِرده هائه جِم زنده هاکارده، یعنی گُسفِنونِ گَتِ چَپون،