اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 10:30 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

³⁰ اگه شِکر هاکاردِنِ هِمراه غذایی ره خوارمه، چه وِنه اونچی خاطِری که خِدا ره اونِ وِسه شِکر کامبه، مِ ره مَحکوم هاکانِن؟

گیله ماز

³⁰ اَگِه غذایی رِه شکرگزاری یه هَمرَه خارنَم، چِرا بایسّی اونچه یه خاطری که خُدا رِه اونه وَسین شُکر کانَم، مَرِه محکوم هَکُنَن؟

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

³⁰ اگه شِکر هاکِردنی هَمرا غذایی رِه خارمِه، چه وِنِه اونچی ای خاطری گه خِدارِه اونیسِه شِکر کِمِّه، مِنِه محکوم هاکِنِن؟

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 10:30 Iomraidhean Croise

رومی ایشون 14:16

پَس نییِلین اونچیِ خَوِری که شِما خوار دوندِنی، بَد بارِن.

رومی ایشون 14:6

اونی که یِتا خاصِ روزِ احترامِ دارنه، خِداوندِ احترامِ وِسه این کارِ کانده. اونی که خارنه، خِداوندِ احترامِ وِسه خارنه، چوون خِدا ره شِکر کانده. ولی اونی هم که نَخارنه، وه هم خِداوندِ احترامِ وِسه این کارِ کانده و خِدا ره شِکر کانده.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 9:1

مگه آزاد نیمه؟ مگه رسول نیمه؟ مگه اَمه خِداوند عیسی ره نَدیمه؟ مگه خِداوندِ دِله شِما مِ کارِ ثَمِر نینی؟