20 पण थूँ तो, “यद्याँ थाँरो दसमण भुको वे तो वींने खाणो खवाड़। यद्याँ वो तरियो वे, तो वींने पाणी पिबा का वाते दे। यद्याँ थूँ अस्यान करी, तो अणीऊँ वो हरमा मरी अन नानो नानो वेई।”
पण मूँ थाँकाऊँ यो केवूँ हूँ के, आपणाँ दसमणाऊँ परेम राकज्यो अन आपणाँ हताबावाळा का वाते भी परातना करज्यो।
पण ओ हूणबावाळा मूँ थाँकाऊँ केवूँ हूँ के, आपणाँ दसमणाऊँ परेम राको। अन ज्यो थाँकाऊँ नपरत राके हे, वाँका हाते भलई करो।
बुरईऊँ मती हारो, पण खरईऊँ बुरई ने हरावो।