11 पसे वीं नावा ने बारणे लाया अन हारोई छोड़न ईसू का लारे वेग्या।
“ज्यो माराऊँ आपणाँ बई-बापूऊँ हेलो लाड़ करे हे, वो मारो चेलो बणाबा जोगो ने हे। ज्यो खुद का छोरा-छोरियाऊँ हेलो लाड़ राके हे वो भी मारो चेलो बणबा के जोगो ने हे।
ईंपे पतरस वाँने क्यो, “देको, माँ तो हारोई छोड़न थाँरा पाच्छे वेग्या हाँ, तो माने कई मली?”
अन जणी कणी घर, भायाँ, बेना, बाप, बई, छोरा-छोरी अन खेता ने मारा नाम का वाते छोड़ दिदा हे, वाँने हो गुणी मली। अन वो हरग में अनंत जीवन को हकदार वेई।
वीं तरत आपणाँ जाळ वटेई छोड़न ईसू का लारे वेग्या।
अन वीं तरत नाव अन आपणाँ बापू जब्दी ने वटेई छोड़न वींका पाच्छे वेग्यो।
ईसू हुदा वींका आड़ी नाळ्या अन वींने लाड़ऊँ देकन क्यो, “थने एक ओरी काम करणो हे, ज्यो भी थाँरा नके हे, वींने बेचन गरीबा में बाँट दे। हरग में थने खजानो मली, पछे थूँ आ अन मारा पाच्छे वेजा।”
तद्याँ वो लेवी हारोई छोड़न ऊबो व्यो अन ईसू का पाच्छे चालबा लागो।