10 nien cerron pa l camino, nien dues capas, nien çapatos, nien choupa, porque l oubreiro merece l sou quemido.
An qualquiera cidade ou lhugarico adonde antrardes, preguntai quien nesse sítio ye pessona de cunfiança i quedai ende até que bos báiades ambora.
Dixo-le que nun lhebáran pul camino mais do que ũa choupa: Nien pan, nien alforjas, nien denheiro ne l cinto;
El respundie-le: «Quien tubir dues capas, debe de dar ũa a quien nun ten ningũa i quien tubir quemido faga la mesma cousa.»
dezindo-le: «Nun lhebeis nada pul camino, nien choupa, nien alforjas, nien pan, nien denheiro, nien téngades dues capas.