13 Ls que stan anriba la piedra son ls que, al oubir, recíben la palabra mui cuntentos, mas, cumo nun ténen raiç, solo acradítan por un tempico i quando ben la tentacion pérden-se.
porque Harodes tenie-le miedo a Juan, puis sabie que era un home justo i santo, i defendie-lo; apuis de lo oubir quedaba cheno de miedo, mas assi i todo gustaba muito de l oubir.
Ls que stan a la borda de l camino, son ls que óuben, mas adepuis ben l diabro i arrinca la palabra de l coraçon deilhes, para que, acraditando, nun se sálben.
La que caiu al meio de gatunhas son aqueilhes que oubírun, mas cul tiempo son abafados puls cuidados, las riquezas i cousas buonas de la bida i nun dan fruito cumo debe de ser.