I Jasus dixo-le: «Por acaso ls cumbidados de las bodas puoden andar tristes anquanto l moço stá cun eilhes? Ha de benir l tiempo an que le han de tirar l moço i nessa altura ayunaran.
Agora la buossa casa bai a quedar sien naide. I digo-bos que nun me tornareis a ber até que chegue l’altura an que dezirdes: Bendito seia l que ben an nome de l Senhor.»
Anton, Jasus dixo-le: «La lhuç inda stá cun bós, por mais un tempico. Caminai anquanto teneis lhuç, para que la scuridon nun bos agarre, puis quien anda a las scuras nun sabe para adonde bai.
Mius felhicos, inda stou cun bós mais un ratico. Heis-de andar a saber de mi i, cumo le habie dezido als judius, “para adonde you bou, bós nun podeis ir”, tamien bos l digo agora a bós.