25 L filho mais bielho andaba pul campo i, quando chegou a casa, oubiu la música i l baile.
puis este miu filho staba muorto i tornou a bibir, habie-se perdido i tornou-se a achar.” I ampeçórun a quedar mui cuntentos.
Anton, chamou un de ls criados i preguntou-le l que se passaba.
Son acumparados a rapazicos que stan sentados na praça i bózian uns pa ls outros, dezindo: “Toquemos fraita para bós i nun beilestes; cantemos-bos modas tristes i nun chorestes.”