I dou uns passicos al palantre i stendiu-se cula cara por tierra, rezando i dezindo: «Á Pai, se fur possible, aparta de mi este cálece; mas nun se faga cumo you quiero, mas cumo tu quieres.»
You nun puodo fazer nada por mi mesmo; julgo cunsante oubo i l miu juízo ye justo, porque nun busco l que me dá la gana, mas la buntade daquel que me ambiou.
Mas you tengo un teçtemunho mais grande do que l de Juan, puis las obras que l Pai me dou para fazer, essas obras que you fago, amóstran que l Pai me ambiou;