Anton, Jasus dixo-le: «La lhuç inda stá cun bós, por mais un tempico. Caminai anquanto teneis lhuç, para que la scuridon nun bos agarre, puis quien anda a las scuras nun sabe para adonde bai.
Mius felhicos, inda stou cun bós mais un ratico. Heis-de andar a saber de mi i, cumo le habie dezido als judius, “para adonde you bou, bós nun podeis ir”, tamien bos l digo agora a bós.
Assi, tamien bós agora teneis muita tristeza; mas tornarei-bos a ber i l buosso coraçon quedará cuntento i la buossa alegrie naide bos la poderá tirar.