5 Jasus gustaba muito de Marta, de l’armana deilha i de Lházaro.
Ũa beç, íban eilhes de camino, antrou nun lhugar. Ũa mulhier, que le chamában Marta, recebiu-lo an sue casa.
Mas Marta andaba çtraída a fazer muita cousa i, achegando-se, dixo-le: «Senhor, nun se t’amporta que mie armana me deixe solica a fazer todo? Diç-le que me benga a ajudar.»
Jasus, respundendo-le, dixo: «Marta, Marta, stás acupada i cansada cun muita cousa,
Staba malo un tal Lházaro de Betánia, aldé de Marie i de l’armana Marta.
Anton, las armanas mandórun-le esta rezon: «Senhor, mira, aquel de quien gustas muito stá malo.»
Dezírun, anton ls judius: «Mirai cumo el l querie muito.»
Mas, quando oubiu dezir que staba malo, inda tardou mais dous dies naquel sítio.
I ls deciplos abísan-lo: «Rabi, inda agora ls judius andában a saber de ti para te apedrear i quieres tornar outra beç para alhá?»
puis l própio Pai bos ama, porque bós me amestes i acraditestes que bin de Dius.
You dei-le a coincer l tou nome i cuntinarei a fazé-lo para que l amor cun que me ameste steia neilhes i you steia neilhes.»