16 Inda tengo outras canhonas, que nun son desta corriça i tamien tengo de andar cun eilhas; oubiran la mie boç i fazeran un solo ganado i haberá un solo pastor.
Anton, inda staba el a falar, ũa nubre relhuziente asselumbrou-los i saliu ũa boç de andrento la nubre que dezie: «Este ye l miu filho mui amado, a quien you quiero muito. Scuitai l que el diç.»
Ou, anton, qual ye la mulhier que, tenendo dieç monedas, se perdir ũa deilhas, nun acende la candela i barre la casa cun todo l cuidado até que la ache?