Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




موکأشفه 1:5 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

5 و عیسی مسیح طرف أجی، او وفادار شاهید، اولته نفر کی بمرده ئان أجی زینده وأبؤ، و پادشاهؤن حاکیم زمین سر. او که أمره دوست دأنه و خوشه خون همرأ، أمره أمئه گونائان أجی رهایی بدأ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

5 و جٚه عیسا مسیحٚ ور کی تومأمٚ حِئقتَ اَمِرِه کأمیل آشیکأرَ کونِه. مسیح اوّلی کسی ایسه کی مٚردنٚ پٚسی زٚنده بوسته، و تومأمٚ اَ دونیأ پأدیشأیأن جَا بوجؤرتره. ستأیٚش و شوکرگوزأری اونَ روأ ایسه کی اَمٚرَه محبت کونِه و خو خونٚ اَمرأ، اَمٚرَه بوشؤسته و اَمی گونأیأنٚ جَا آزأدَ کوده؛

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

5 و عيسی مسيحِ طرف جا، اُ وفادارِ شاهد، اوّلتا کسی کی مُرده‌ ئان جا زنده بُبوست، و پادشائانِ حاکم، زمین سر. اونكی امرا دوست دَره و خو خونِ مَرا، امرا اَمی گُنائانِ جا رهایی بدَه،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




موکأشفه 1:5
53 Iomraidhean Croise  

حتی انسونِ ریکه هم نومَه که تا اونه بِه خدمت بکونَن، بلکه بومَه خدمت بکونی و خوش جؤنِ خیلی​ین آزادی واسه هَدای.»


هو زمون عیسی جلو بومَه و اوشونِ بفرمأسّه: «تموم قدرت، آسمؤن میئن و زمینِ سر مه هَده بوبُو.


قبل از عید پِسَخ، عیسی دؤنس که اونه وخت برسه که ایی دونیا جَی، آسمونی پئر ورجه بشی، شاگردونیم که ایی دونیا میئن دوست داشت، تا آخر محبّت بُوده.


یکته تازه حکم شمره هَدِنَم، و او اینه که همدیگره دوست بدارین، هیطو که مو شمره دوست داشتم، شَمَرَم بأء همدیگر دوست بدارین.


هیطو که می پئر مه دوست دئنه، منم شمره دوست دئنم؛ مي محبت میئن بَيسين.


بازین پیلاتُس عیسی جی بپورسه: «پس تو یکته پادشاه ایسّی؟» عیسی جواب بدا: «تو گونی که مو پادشاهم. مو هینه وَسه بزاسّه بوبؤم و هینه واسه ایی دونیا میئن بومئم تا حقیقت به گوایی بدِئم. هرکس حقیقتِ جی ایسّه، می گب گوش کؤئنه.»


راست راستِ، تَه گونم أمه اوچیزی جی که دؤنیم، گب زِئنیم و اوچیزی که بدِیم، گوایی دِئنیم، امّا شمه امه گوایی قبول نوکؤنین.


«چونکه خدا دونیاء اَنیچی محبّت بُوده که خوشِ یکدنه ریکَه هَدأ، تا هر کی اونه ایمؤن بأری هلاکَ نبی، بلکه ابدی زندگی بداری.


او، اوچیزی که بدِه و بشتؤسه به گوایی دِئنه، با ایی حال هیشکس اونه گواییِ قبول نوکوئنه.


شمه حواس جمع ببی. مواظب تمام گله ای ببین که روح القدس شمه به انتخاب بوئده تا اوشونه بپاین. خدا کلیسا که اونه خوشه خون أمره بهه، شبانی بکونین.


اونکه مسیح باء رنج بینی و اوّلی کسی ببی که مرده أنِ جی زنده بنه، تا نوره هم ایی قوم به و هم دیگر قومونِ به اعلام بکونی.»


خُدا عیسی مسیحه، گنائانِ کَفاره مورسون قرار بدا، او کَفاره ای کی اونِ خونِ همرا و ایمون راه جی بدست انه. او ای کارَ این واسی انجوم بدا کی خوشه عیدالتِ نوشون بدئه، چونکی او خوشه صبر الهی همرا، او گنائانیَ کی پیشتر ایتفاق دکته بو، ندئه بُو بیته.


نه، تموم ای کارونِ مئن اَمه اوشون اجی کی پیروزن سرتریم، بواسیطه او که امره محبت بوده.


بعضی از شمه قبلا ایطو بین، ولی عیسی مسیح خداوند ایسم میئن و به واسیطه أمه خدا روح بوشؤسه بوبوین، تقدیس بوبوین و صالح بحساب بوماین.


مو مسيح همرأ صلیب سر مصلوبأبؤم، و ای د مو نئم کی زیندگی کؤنم، بلکی مسیحه کی می مئن زیندگی کأدره؛ و ای زیندگی که ألؤن جسم مئن کأدرم، خدا ریکه ایمؤن همرأ ایسه کی مأ دوست دأشت و خوشه جؤنه می وأسی هدأ.


اما خدا رحم کی بی حد و حیسابه، خوشه پیله محبت واسی امره دوست داشت،


و محبت مئن کردکار بدأرین، هوطو کی مسیح نی امره محبت بوده و خوشه جؤنه یکته قوربؤنی و یکته خوشبو پیشکش مورسون امئبه خدا تقدیم بوده.


او، تن ئبه، یعنی کلیسا به، سر ایسه. او، شروع و اولته کسی ایسه کی بمرده ئان أجی زینده وابؤ تا همه چی مئن سر ببون.


مو خدا حضور مئن که همه چئه زیندگی بخشنه، و مسیح عیسی کی پنتیوس پیلاتس جلؤ خؤرم اعتراف بوده، سخت تأ سفارش کؤنم


کی خدا اونه یکته مناسب وقت مئن به أنجؤم رسؤنئنه، او کی متبارک ایسه و تنها حاکیم، و شاهؤن شاه و خداوندؤن خداوند ایسه.


شمه خیال کونین او که خدا ریکهَ پای جیر بنی و او عهد خونه که اون ئبه وقف بوبؤ بی حرمت بکونی و فیض روحه بی عزت بکونی، چوجوره سختتر مجازات اون حقه؟


چندی ویشتر مسیح خون که بواسیطه ابدی روح، خوشه بی عَیب خدای ئبه پیشکش بوده امئه وجدؤنه بیخودی کارون جی پکأکونه تا زینده خدا خدمت بوکونیم!


بلکی مسیح با ارزش خون همرأ هدأ بوبؤ؛ او بی‌عَیب و بی لکه بره موسؤن.


ولی اگه نور میئن زندگی کوئنیم، هوطوری که خدا نور میئن ایسَه، همدیگرِ أمره رفاقت دَئنیم و اونه ریکه خون، عیسی، أمه ره هرته گناه جی پَکا کوئنه.


محبت هی ایسّه، نه اونکه أمه خدا محبت بودیم، بلکه او اَمره محبت بوده و خوشِ ریکه سرادا تا أمه گناه أنِ کفاره ببی .


بأزون هفتمی فریشته خوشه شیپوره فی دوده و چند ته پیله دوخؤنکه آسمؤن مئن دپیته کی گوتن: «دونیای پادشاهی، أمئه خداوند و اون مسیح شی بوبؤ. و او تا ابد و تا ابد سلطنت کؤنه.»


و مو می دوته شاهیده ایقتدار هدئنم کی پلاس دوکونن و هیزار و دویست و شصت روز نبوت بوکونن.»


اوشؤن بره همأ جنگنن، اما او بره ایشؤنه بسر بنه؛ چون او خداوندؤن خداوند و شاهؤن شاه ایسه- و اوشؤنی که اون همرأ ایسأن، اون دعوت بوبؤرؤن و دؤجئرؤن و اون وفادارؤنن.»


بأزین بدئم که آسمؤن وابؤ و بین، یکته سیفید أسپ! یگ نفر اون سر سواره که اون نؤم وفاداره و حقه. او عادیلؤنه داوری کؤنه و جنگنه.


اون قبا و پاکیله سر یکته نؤم بنویشته هنّأ: "شاهؤن شاه و خداوندؤن خدا."


دؤنم کورأ ایسأی، هورأ کی شیطؤن پادشاهی تخته. با ای حال می ایسمه قایم دچکسی و حتی او روزؤن مئن که آنتیپاس، می او وفادار شاهید کی شیمئه مئن، اؤره کی شیطؤن ایسأ، اونه بکوشتن، او ایمؤنه کی مأ دأشتی حشا نودی.


«لائودیکیه کلیسا فریشته به بنویس: «او که آمین ایسه، او کی وفادار و حقیقی شاهیده، او کی خدای خلقت سرچشمهَ، ایطؤ گونه:


مو اونه آؤجا بدأم: «أی آقا، اینه تو دؤنی.» و او مأ بوته: «ایشؤن هوشؤنی ایسن که او پیله عذاب أجی بیرین بمأن و خوشؤن قبائانه بره خون مئن بشوسن و سیفیدأگودن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan