Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




یعقوب 1:12 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

12 خوش بحال اونی که امتحان بار جیر صبر و تحمل امره تاب باره، چونکه وقتی امتحونِ میئن سربلند بیرون با، او تاجِی که زندگی بخشنه هَگینه. تاجی که خدا او کسانیَ وعده بده که اونه دوست دانن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

12 خوشبحألٚ اونی کی زٚندیگی سختٚ ایمتحأنأنَ تحمول بوکونه، چون وختی کی اَ ایمتحأنأنٚ جَا خو سٚرٚ رأستَ گیره، خوداوند همیشٚکی زٚندیگی تأجٚ اونَ فأدَه، هو تأج کی تومأمٚ او کسأنی کی اونَ دوس دأرده‌یٚ وعده بٚدأ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

12 خوشا به حال اونکی امتحان بار جیر صبر و تحمل مَرا تاب باوره، چون وقتی کی امتحان درون سربلند بیرون بایه، اُ تاجیَ کی زیندگی بخشه فیگیره. تاجی کی خُدا اُ کسانیَ واده بدَه، کی اونَ دوست دَریدی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




یعقوب 1:12
49 Iomraidhean Croise  

تمؤمِ مردوم می ایسمِ وسه شمره پیراسّه بو منِئن. امّا هر که تا آخر بَیسی، نجات پیدا کوئنه.


بازین پادشاه اوشؤنی که اونه راستِ طرف أیسَئن، گونه: ”بأین، ای که می پئرای برکت هَیتین، و او پادشاهی​ِ به ارث ببرین که، دنیا بناجی شیمه بِه آماده بوبُو بو.


«خوشا به حال شمه بازین که مَردم، انسون ریکه واسه که مو ایسّم، شمره پیراسّه بو منِئن و شَمره خوشون مئنای بیرون تودَئن و فحش بَدئن و بَدنومَ کونن.


و صبر شخصیتَ به بار ابئنه و شخصیت امید به بار ابئنه؛


و دونیم کی در حق اوشونی کی خُدا دوست دانن و مطابق اونِ خواسته دوخونده بوبون، همه چی اوشونِ خیریت ئبه کار کادرن.


هوطو که اشعیای پیغمبر کیتاب مئن بنویشته بوبو: « اوچی که هیچ چیشمی ندِه، هیچ گوشی نشتؤسه، و هیچ ادمی فیکر نرسه، خدا خو دوستدارونِ به حاضیرَ گوده.»


ولی اونی که خدا دوست دانه، خدا اونه شناسنه.


هرکس مسابقه به شنه، همه چی میئن خو جلوئه گینه. اوشون ای کاره کوئنن تا او تاجِ که از بین شنه بدست بأرَن؛ ولی أمه ای کارونه کوئنیم تا او تاجِ که از بین نشنه بدست بأریم.


تقلا بوکون کی خدای ورجه مقبول ببی، یکته کارگر مورسؤن کی خجالت نکشنه و حقیقت کلؤمه درست کأرأگینه.


این پسی او صالحی تاج مئبه حاضیرأبؤ، او تاج کی خداوند، او عادیل داور، او روز مئن خأ مأ هدئه - نه هچی مأ، بلکه همهٔ اوشؤنئه که اون ظهور شؤقه دأشتن.


اما او قدیم روزونه یاد بارین، او زمت که تازه نورؤنی بوبوبین، او روزون مئن او سختی مئن که عذاب همره تاب باردین، قایم بیسأین.


ایمون همرأ بو که ابراهیم وقتی که ایمتحون بوبو اسحاقه پیشکش بوده، و او که وعده ئانه هیته بو قبولاگوده که خوشه یک دنه ریکهَ قربونی بکونی،


مگه او نصیحته که امثال سلیمان کیتاب مئن دره یاداگودین که شیمئه همأ هیطو ریکه ئان مورسون گب زئنه؟ و گونه: «می ریکه، خداوند تربیته کوچیک نین، و اون توبیخ گودن جی خسته نبو.


و ایطوری، ابراهیم بعد از اونکه صبر امره رافا بیسأ، وعدهَ بدست بارده.


عزیز برارؤن، گوش بدین! مگه خدا ایی دونیا ندارونِ انتخاب نوده تا ایمونِ میئن دولتمند بوبوئن و او پادشاهی به ارث ببورن که خدا اوشونی که اونه دوست دانن وعده هده؟


اما خوش به حال اوشونی که صبر و تحمل بودن. شمه ایوب صبر و تحمل باره بشتؤسین، و دوئنین که سرآخر خداوند اونه أمره چی بوده، چونکه خداوند بی حد و حساب مهربون و بخشنده ایسه.


أما حتی أگه صالح بؤن وأسی عذاب بکشین، برکت گینین. «او چی جی که اوشؤن ترسنن شمه نترسین و نیگرؤن نبین.»


بلکی این أجی شاد ببین کی مسیح عذابؤن مئن شریکأبؤین، تا او زمت که اون جلال آشکارأبنه، شمرأم شاد ببین و واز بوکونین.


أگه مسیح نؤم وأسی شمره فحش بدأن، خوش به حال شمه، چونکی جلال روح کی خدای روح ایسه شیمئه سر قرار گینه.


أننی زمؤن سختی و عذاب پسی، پورفیض خدا، کی شمره مسیح مئن دوخؤنده تا اون ابدی جلال مئن شریک ببین، شمره هندئه بنا کؤنه و پایدار و پورقدرت و پابرجا چاکؤنه.


و او زمت کی سرگالش ظهور بوکونه، او جلال تاجه که از بین نشنه، هگینین.


أمه محبت کوئنیم چونکه اول او اَمره محبت بوده.


او عذابؤن أجی کی خیلی زود خأ بکشی، نترس. بین، ابلیس خیلی زود بعضی از شمره زیندؤن تؤدئنه تا ایمتحؤن ببین و ده روز عذاب بکشین. تا مرگ وفادار بیس. کی مو خأ زیندگی تاجه تأ هأدئم.


مو اوشؤنیِ کی دوست دأنم توبیخ و تربیت کؤنم، پس غیرتی ببو و توبه بوکون.


هرکس کی پیروز ببون، اینه اونه هدئنم کی می همرأ می تخت سر بنیشه، اوجور کی منم پیروز بوبؤم و می پئر همأ اون تخت سه بنیشتم.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan