Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




افسسیان 2:3 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

3 امرام همه ته یک زمون ایشون مئن امئه جسم هوا و هوس مئن زیندگی گودیم، و امئه جسم خواسته ئان و فیکرونه بجا أردیم، و بقیه آدمون مورسون، بنا بر امئه ذات، خدا غضبه محکومابویم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

3 اَمأنٚم همٚتأن اوشأنٚ مأنستَن بیم. اَمی زٚندیگی رأ روش، اَمی نأجورٚ خُلق و خویَ نیشأن دٚئی. اَمأن، اَمی نفسٚ خأسته‌یأن و کثیفٚ فیکرأنٚ جَا اسیر بیم و هرتأ نأجورٚ کأری کودیم. اَمأن هه شورشی خُلق و خو اَمرأ بودونیأ بأمؤییم و هطویم البأقی آدمأنٚ مأنستَن خودا خشم و غیظٚ جیر ایسأبیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

3 امان همتانَم زماتی اَشانِ میان اَمی جسمِ هوا و هوسِ درون زیندگی کودیم، و اَمی جسمِ فیکران و خواسته ئانَ بجا آوردیم؛ و بقیه آدمانِ مانستن، بنا به اَمی ذات به خُدا غضب محکوم بُبوستیم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




افسسیان 2:3
54 Iomraidhean Croise  

امّا ایی دنیا دیل نگرونی أن و مال دنیا زرق و برق و دیگر چی أن هوس، اوشونِ دیل میئن نیشنه و خدا کلامِ خفه کوئنه، بار نابِئنه.


او زاکؤنی که نه گوشت و خونَ جی، نه تنِ خواسته جی و نه یکته مردِ خواسته، بلکه خدا جَی بدونیا بومَئن.


شمه شیمه پِئر، ابلیس زاک ایسّین و خوانین اونه خوأسته أن انجوم بدین. او از اوّل قاتل بو و حقیقت اَمره کاری نداشت، چونکه هیچ حقیقتی اونه میئن ننأ. هروخت دروغ گونه، خو ذاتَ جی گونه. چونکه دروغگو ایسّه و دروغؤنِ پئرِ.


خدا، از قدیم نسلؤن غیریهودی أنِ قومون، همتَه ویلَه گوده که هرته خوشونِ راهؤنِ بوشوئن،


پس خُدائم ایشونَ، خوشونِ دیل هواوهوس مئن ناپاکی همرا ویلاگوده، تا خوشون مئن خودشونِ تَنونَ بی حرمت بوکونن.


دُرست هوطو کی شمه یک زمون نسبت به خُدا نافرمونی گودین، ولی ایسه یهودیئن نافرمونی واسی مورد رحمت خدا قرار بیتین،


بلکی عیسی مسیحِ خُداوند شخصیته یکته رخت جور دوکونین و جسمِ هوا و هوسِ واسی تدارُک نینین تا اونِ خواسته ئانَ بجا بارین.


چون وقتی غیر یهودیئن کی شریعت ندانن، بنا به غریزه شریعت اعماله به جا ابئنن، هرچن اوشون شریعت ندانن، امّا خوشونِ به شریعتی ایسن.


چون اگه او موقع کی خدا هما دوشمن بیم و اونِ پسر مَردن خاطیری، خُدا هما آشتی بدا بوبویم، چندی ویشتر الون کی آشتی مئن دریم، بواسیطه اونِ زیندگی نجات پیدا کونیم.


پس از اوره کی ایسه امه، اونِ خونِ خاطیری صالح به حیساب بمایم، چندی ویشتر بواسطه او، خُدا غضب اجی نجات پیدا کونیم.


پس نوگذارین شیمئه تن مئن کی ازبین شنه گنا حکم بوکونه، تا اون خواسته ئانَ ایطاعت بوکونین.


چونکی دونَم کی می دورین، یعنی می جسم مئن، هیچ خورم چی ننا. چونکی خوانم او چیَ کی درسته انجوم بدئم، ولی اونَ انجوم دا مننئم.


چی شانه گوتن اگه خُدا با ای کی خوانه خو غضبه نوشون بدئه و خوشه قوتِ بشناسؤنه، ظرفونی کی اوشون سر غضب بوده کی هلاکت ئبه حاضیرابون صبر زیاد همرا تحمل بوکونه،


چونکه کی تَه یه جور ده اینه؟ چی دئنی که تَه ببخشئه نوبؤبی؟ پس اگه تَه ببخشئه بوبؤ، چره اوجور گولاز کوئنی که انگار ایطو نئه؟


پس ای عزیزون، ایسه که امه ای وعده ئانه دانیم باین امره هرته جسم و روح ناپاکی جی پکاکونیم و خدا ترس همرا، مقدس بؤنه به کمال برسونیم.


اما مقدس بنویشته ئان اعلؤم بوده که همه ته گوناه مئن أسیرن، تا او وعده کی عیسی مسیحه ایمؤن دأشتن راه جی ایسه، اوشؤنئه کی ایمؤن بأردن هدأ ببون.


و یک زمت اوشون مئن زیندگی گودین، او زمت کی ای دونیای رائان مئن و هوا قدرت رئیس، یعنی ابلیس اجی ایطاعت گودین، هو روح اجی کی ایسه نی نافرمونی زاکون مئن عمل کونه.


تا شیمئه قدیم زیندگی روشه، یعنی او قدیم اینسونه کی بواسیطه فریبنده خواسته ئان فاسید بو، تن اجی دراکونین.


شمرأم یک زمت خدای همرأ غریبه بین و شیمئه فیکر مئن اون دوشمن بین، و ای شیمئه شریرؤنه کارؤن مئن معلوم بؤنأبو.


أما أی برأرؤن، أمه نخأنیم بمرده ایمؤندارؤن باره بیخبر ببین، نبون کی بقیه مردومؤن جور که امید ندأنن، ماتم بگیرین‌.


پس نخأن بقیهَ‌ن مورسؤن أمره به خؤ بزنیم، بلکی خأن بیدار و واخوب ببیم.


أما اوشؤن کی پولدارأبؤن نأجهَ دأنن، وسوسه مئن دکئنن، دؤم مئن دکئنن، و خیلی بیخودی خواسته ئان مئن کی ضرر رسؤنئنن دکئنن، کی مردومه نابودی و هلاکت سمت هکشنه.


چون أمرأم یگ زمؤن نادؤن بیم و نافرمؤن و گومراه، همه جور هوا و هوس و خوشی ئن نؤکر بیم و حسودی و کینه مئن زیندگی گودیم. مردوم أمرأجی نیفرت دأشتن و أمه کس کس أجی.


زاکؤن مورسؤن کی فرمؤنبرن، او هوا و هوسؤن مورسؤن نبین کی نادؤنی زمؤن مئن دأشتین.


اوشؤن چوشمؤن زینا یأجی پوره و گوناه گودن أجی سیرأنبنه. ایشؤن، او جوؤنؤنه کی بی ثباتن فیتأدئنن و اوشؤن دیلؤن طمع مئن ماهیره! لعنت زأکؤنن،


چونکی بولند صدا همأ گبؤنی زئنن کی خودخواهی و نفهمی جی پوره، اوشؤنئه کی سختی همرأ بد آدمؤن چیکال أجی در بوشؤن، خوشؤن هوا و هوسؤن دؤم مئن تؤدئنن.


چونکه هرچی دنیا میئن هنّه، یعنی جسم هوا و هوسون، چیشمِ هوا و هوسؤن و زندگی غرور ، پئر جی نیه. بلکه دنیا جی ایسه.


با ای حال یکته تازه حکم ایسه که شیمه به نویسنم، که اونِ حقیقت، اون میئن و هم شیمه میئن آشکار ایسّه، چونکه تاریکی گوذرنه و حقیقی نور هی الون فوتؤسنه سرایته.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan