Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




افسسیان 2:2 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

2 و یک زمت اوشون مئن زیندگی گودین، او زمت کی ای دونیای رائان مئن و هوا قدرت رئیس، یعنی ابلیس اجی ایطاعت گودین، هو روح اجی کی ایسه نی نافرمونی زاکون مئن عمل کونه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

2 شومأن گونأ میأن زٚندیگی کودیدی، او وخت کی جٚه اَ دونیأ رأ روشأن و شیمی نفسٚ قودرتٚ پأدیشأیی ایطأعت کودیدی، ینی هو روحی کی هسأ شورشیأن میأن کأر کونِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

2 و زماتی اوشانِ درون زیندگی کودن دیبید، اُ موقع کی اَ دُنیا رائانِ درون و هوا قدرتِ رئیس، یعنی ابلیسِ جا اطاعت کودید، هو روحِ جا کی هَسا ئَم نافرمانی زاکانِ درون عمل کونه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




افسسیان 2:2
64 Iomraidhean Croise  

انسونِ ریکه بومَه که خؤئنه و وودشنه گونن: ”مرداکی ایسّه شُوکوم​پیس و عرق​خور، خراجگیرؤن و گوناهکارؤنِ امره ریفقه.“ امّا اوچی که عقل و حکمتَ جی ببار هنه نیشون دئنه که او عقل و حکمت درستِ یا نه.»


دنه ای که تیفون میئن بکاشته بوبُو، کسی​یه که کلامِ أیشتؤنه، امّا ایی دنیا دیل نیگرؤنیئن و زرق و برق مال دونیا اونه خفه کؤئنه و بار نَئبِئنه.


زمین، ایی دنیا ایسه و خوروم دنه، آسمؤنِ پادشاهی زاکؤنَن. هرزه وَشؤن، او شرورِ زاکؤنَن.


امّا ایی دنیا دیل نگرونی أن و مال دنیا زرق و برق و دیگر چی أن هوس، اوشونِ دیل میئن نیشنه و خدا کلامِ خفه کوئنه، بار نابِئنه.


«ارباب، او قاب باز مباشیرِ زرنگیای تعریف بوده؛ چرِه که ایی دنیا زاکون در مقایسه با خوشؤنه همسُرامالون از روشنایی زاکون عاقلترن.


«اَی شَمعون، ای شَمعون، شیطؤن بخواسّه که شمره گندم مورسؤن الک بکونی.


الؤن ایی دونیا داوری وخت ایسّه؛ الؤن ایی دونیا رئیس، شیطون، بیرون باگده بنه.


شؤم وخت بو. ابلیس قبلترَی یهودا اَسْخَریوطی، شمعون ریکه، دیل میئن بَنه بو که عیسی دشمن دست هدای.


یهودا وختی لقمه هَیته، هو لحظه شیطؤن اونه میئن بوشؤ. بازین عیسی اونه بوته: «او کاری که خؤائنی انجؤم بدیِ، زودتر انجوم بدی.»


دِه خیلی وخت نمؤنسه که شیمه اَمره گب بزنم، چونکه ایی دونیا رئیس هنه. او می سر هیچ ادعایی ندَئنه.


اگه دونیا شی بین، دونیا شمره خوشِ کسون مورسؤن دوست داشت، امّا چونکه دونیا شی نیئین، بلکه مو شمره دونیا جی انتخاب بودَم، دونیا شمرای نفرت دَئنه.


داوری وَسه چونکه ایی دونیا رئیس، محکومَ بوُ.


دونیا منئه شمرای متنفر ببی، امّا می جَی متنفره، چونکه مو گوایی دِئنم که اونه کارؤن، بَد ایسّه.


عیسی ایشؤنه بوته: «شمه زمین شی ایسین و مو آسمون شی. شمه ایی دونیاشی ایسّین، ولی مو ایی دونیا شی نییم.


شمه شیمه پِئر، ابلیس زاک ایسّین و خوانین اونه خوأسته أن انجوم بدین. او از اوّل قاتل بو و حقیقت اَمره کاری نداشت، چونکه هیچ حقیقتی اونه میئن ننأ. هروخت دروغ گونه، خو ذاتَ جی گونه. چونکه دروغگو ایسّه و دروغؤنِ پئرِ.


داروغه شهر مردم آرؤم گوده و بوته:«ای افِسُس مردَکؤن، کیسه که نودؤنی افِسُس شهر، پیله آرتمیسِ معبد نگهبؤنه؟ کیسه که ندوئنه افسس شهر، مقدس سنگ نگهبون ایسه که آسمون جی جیر بکته؟


اما پطرس اونه بوته: «ای حَنانیا، چرِء بوگذاشتی شیطؤن تی دیلِ ایطؤ پورا كونی که روح‌القدسِ دروغ بوگوی و اَنی زمینِ پولِ ته به بدأری؟


و ده ای دُنیا مورسون نبین، بلكی شیمئه فیکرِ تازه وابون اجی عَوضَ بین. او موقع تینین خُدا ارادهَ بفهمین؛ خُدا دیل باب و کامیل اراده.


می منظور ای نبو که هیذره ای دونیا بی حیائان أمره یا طمعکارون و قاببازون یا بت پرستون أمره شوئن و اَمَئن نکونین، چونکه ایطو باء دنیا ترکاکونین.


بعضی از شمه قبلا ایطو بین، ولی عیسی مسیح خداوند ایسم میئن و به واسیطه أمه خدا روح بوشؤسه بوبوین، تقدیس بوبوین و صالح بحساب بوماین.


ای دوره خدا بی ایمونون فیکرونه کوراگوده تا مسیح جلال انجیل نوره کی خدا دیمه، نینن.


کی خوشه جؤنه امئه گوناهؤن وأسی هدأ تا أمره خدا و امئه پئر ایراده همرأ، ای شر دؤرؤن أجی رهاواکونه.


هرته ریاست و ایقتدار و قوت و فرمونروایی جی جؤرتر، و هرته نؤم اجی جؤرتر، نه هچی ای دوره مئن، بلکه آینده دورون مئنم هیطو.


پس یاد بارین که یک زمت شمه غیریهودئنه «ختنه‌نوبؤ» دوخوندن، و خودشونه «ختنه‌بوبؤ» دونسن - در حالی که اوشون ختنه یکته جسمونی کاره که ادم دست اجی انجوم بیته -


ولی ایسه مسیح عیسی مئن، شمه که یک زمت دور بین، بواسیطه مسیح خون نزدیک بوبوین.


امرام همه ته یک زمون ایشون مئن امئه جسم هوا و هوس مئن زیندگی گودیم، و امئه جسم خواسته ئان و فیکرونه بجا أردیم، و بقیه آدمون مورسون، بنا بر امئه ذات، خدا غضبه محکومابویم.


الون اینه گونم و خداوند مئن هندئه گونم کی شیمئه کردکار د نخأ او مردوم مورسون ببون کی خدا نشناسنن و خوشون بیخود فیکرون مئن کردکار دأنن.


تا شیمئه قدیم زیندگی روشه، یعنی او قدیم اینسونه کی بواسیطه فریبنده خواسته ئان فاسید بو، تن اجی دراکونین.


نوگذأرین هیکس شمره هچی گبون همرأ فیتأدئه، چونکی هی چیزون واسئه کی خدا غضب، اوشون سر هنه کی نافرمونی کونن.


چونکی شمه یک زمونی تاریکی مئن ایسأبین، ولی ایسه خداوند مئن نور ایسین. پس نور زاکون مورسون کردکار بدأرین.


امئه جنگ جسم و خون همأ، یعنی آدمی همأ نئه، بلکه امه رئیسون ضید، قدرتون ضید، و او تاریکی نیروؤن ضید که ای دونیا سه حاکیمن، شریر روحؤنی لشگرؤن ضید که آسمونی جاجیگه ئان مئن درن، جنگنیم.


شمرأم یک زمت خدای همرأ غریبه بین و شیمئه فیکر مئن اون دوشمن بین، و ای شیمئه شریرؤنه کارؤن مئن معلوم بؤنأبو.


چونکی دیماس، ای دونیا دوست دأشتن وأسی، مأ دست ویته و تسالونیکی شهر بوشؤ. کریسکیس بوشؤ غلاطیه منطقه و تیتوس نی دلماتیه منطقه بوشؤ دأنه.


پاک و خالص دینداری، أمه پِئرِ دید میئن، ای ایسّه: یتیمؤن و بیوه زناکونِ دستِ، مصیبت مئین بگیریم و امه فاسد دنیا جی دوراکونیم.


ایجور آدم، گمان نکونی که خداوندَ جی یه چی هَگینه،


ای زناکارون، مگه نودوئنین دنیا أمره دوستی گودن خدا أمره دشمنی گودَن ایسّه؟ پس هرکس دنبال ای ببی که دنیا أمره دوستی بکونی، خودشِ خدا دوشمن بوده.


زاکؤن مورسؤن کی فرمؤنبرن، او هوا و هوسؤن مورسؤن نبین کی نادؤنی زمؤن مئن دأشتین.


چره کی قدیم أجی بأقأیده شیمئه عمره او کارؤن ئبه بنأین کی خدانشناسؤن کؤنن، و شیمئه زیندگئه بی عیفتی و هوا و هوس و مستی و هرزگی و عیش و نوش و شرم آور بت‌پرستیئن همرأ بوگذرؤنین.


اوشؤن چوشمؤن زینا یأجی پوره و گوناه گودن أجی سیرأنبنه. ایشؤن، او جوؤنؤنه کی بی ثباتن فیتأدئنن و اوشؤن دیلؤن طمع مئن ماهیره! لعنت زأکؤنن،


خدا زاکؤن و ابلیس زاکؤن ایطو آشکارَ بنن: اونی که صالحی بجا نَبِئنه خدا جی نیه، و اونی که خو برارِ دوست ندائنه خدا جی نیه.


اونی که گناه میئن زندگی کوئنه ابلیسَ جی ایسّه، چونکه ابلیس از هو اول گناه کوئنه، هینه وسه خدا ریکه ظهور بوده تا ابلیس کارونِ باطیلَ کونی.


ای زاکون، شمه، خدا جی ایسّین و اوشؤن سر حریف بوین، چون اونی که شیمه میئن ایسا، اونی جی که دنیا میئن ایسا پیله تره.


أمه دوئنیم که خدا جی ایسّیم، و تموم دنیا او شریرِ قدرت جیر هنّه.


چونکه هر کس خدا جی بزاسه بوبوبی، دنیا سر حریفَ بنه و امی ایمون او پیروزی ایسه که دنیا حریفَ بنه.


و پیله یوها، جیر تؤدأ بوبؤ؛ یعنی هو قدیمی مار کی ابلیس یا شیطؤن دوخؤنده بنه کی تمؤم دونیا گومراه کؤنه. او، زمین سر تؤدأ بوبؤ و اون فریشته ئانم اون همرأ جیر تؤدأ بوبؤن.


و او نشؤنه ئان و معجزات وأسی کی ایجازه دأشت او اولته وحشی جؤنور عوض کأرأگیره، اوشؤنیِ کی زمین سر ایسأن فیتأدأ و اوشؤنه بوته یکته مجسمه او وحشی جؤنور أجی چاکونن کی شمشیر أجی جیجاکی بوبؤ، اما با ای حال زینده بومؤنسه.


و همه ته اوشؤن کی زمین سر ایسأن و او وحشی جؤنوره پرستش کؤنن -یعنی هرکس که اون ایسم، بره حیات دفتر مئن بنویشته ننأ، هو بره کی قبل ای کی دونیا خلق ببون قوربؤنی بوبؤبو.


هفتمی فریشته خوشه پیالهَ هوای مئن فوده، و یکته بولند صدا او تخت و معبد أجی بمأ که: «تمنأبؤ!»


و فریشته، یوها که هو قدیمی ماره، هو کی ابلیس یا شیطؤنه، بیته و تا هیزار سال أسیرأگوده.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan