Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوم تیموتائوس 3:2 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

2 چونکی مردوم خودپرست، پولپرست، مغرور، متکبر، فحاش، نافرمؤنبر نسبت به خوشؤن پئر و مأر، ناشکر، ناپاک،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

2 چونکی مردومأن اَطو بوبوستده: خودخأه، پولدوس، هر کی فقد خؤرَه قوبیل دأره، مغرور، بد دٚهٚن، خو پئر و مأرٚ جَا فرمأن نٚبٚره و شوکرگوزأری نوکونه، هیچی‌یَ موقدس نأنِه.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

2 چونکی مردوم، خود پَرست، پول پَرست، مغرور، متکبر، فَحاش، پئر و مار جُلو نا فرمان، ناشُکر، ناپاک،

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوم تیموتائوس 3:2
43 Iomraidhean Croise  

دِه اونه واجب نیه که ایطو خوشِ پئر و مئره احترؤم بنای. شمه هیطو شیمه داب واسه، خدا حوکمِ باطله کؤنین.


پَس مَردمِ بوته: «واخُوب ببین و شمره حرص و طمعای دور بدارین، چونکه آدمی زندگی به زیادی اونه مال و منال نیه.»


فریسی فرقه عالمون که پولدوست بوئن همه ایی گبؤنِ ایشتوسن امره، عیسی روخشنایتن.


امّا شمه، شیمه دشمنؤنِ به محبت بکُونین و اوشونِ به خوبی بکُونین، و بدون تاوان هَیتن، قرض هَدین، چونکه شیمه پاداش پیله ایسّه، و خُدای متعال زاکؤن بنین، چونکه خدا، ناشکرون و بدکارون أمره مهربؤن ایسّه.


چونکه چند وخت پیشؤن، یکته مردکای که اینه ایسم تِئوداس بو ویریسَه و ادعا گود که خوشِ كسی‌ایسه، و حدود چهار صد نفرم خو دور جومَه گوده. ولی اونه بکوشتن و اونه دومباله رؤئنم همه پخش و پلا بوبوئن.


او خالونِ به گولاز نوکون. اگه ایطو کونی، تا یاد دبون کی تو نیی کی بنهَ دَانی، بلکی بنه تأ دَانه.


و او همه ته خاطیری بمرده تا اوشون ده خوشون واسی زیندگی نوکونن، بلکه اون ئبه زیندگی بوکونن که اوشون ئبه بمرده و زینده وابو.


اوشؤن همه ته خوشون منفعت دومبال درن، نه عیسی مسیح.


پس او چئه کی شیمئه وجود مئن زمینی ایسه، بکوشین، یعنی بی عیفتی، ناپاکی، هوا و هوس، بد خواسته ئان و طمع که هو بت‌پرستی ایسه.


او، هر چیز همرأ کی خدا دوخؤنده بنه یا پرستش بنه، مخالفت کؤنه و خوشه اوشؤن أجی جؤرتر دؤنه، تا اؤره کی خدای معبد مئن نیشینه و اعلؤم کؤنه کی خودش خدا ایسه.


هیمنائوس و اسکندر هی جرگه أجی ایسن؛ که اوشؤنه شیطؤنه بسپاردم تا یاد بگیرن کی کفر نوگؤن.


اینم دؤنیم کی شریعت صالحؤن شی نئه، بلکی قانونشکنؤن و نافرمؤنؤن شی، بی‌دینؤن و گوناهکارؤن شی، اوشؤن شی کی مقدس نئن و اوشؤن شی کی کفر گونن؛ اوشؤن شی کی خوشؤن پئر و مأره کوشنن؛ قاتیلؤن شی،


نه ای کی عرقخور یا زورگو ببون، بلکه آرؤم ببون؛ نه جنگی و نه پولدوست.


چونکی پولدوستی هر رقم بدی ریشه ایسه. و هی پول حیرص وأسئه کی بعضئن ایمؤن أجی دورأبنن و خوشؤنه یک عالم درد مئن گیرفتارأکؤنن.


او، غرور أجی باد بوده و هیچی نفهمنه. ایطؤچی آدم کلیمهَ‌ن سر جنگ و جدال و دعوا مرافعه دأنه که اون أجی حیسادت، ایختلاف، تؤهین و بدگمؤنی ویریسنه


خیانتکار، بی ملاحظه و غرور أجی بادبوده بنن، که عیاشئه خدا یأجی ویشته دوست دأنن.


اگه شمه راست راسی شاهونه شریعتِ طبق مقدس نویشته اَن عمل بکونین که گونه: «تی همسایه تی جون مورسون دوست بدار» خوروم کار کوئنین.


ایجور که معلومه، شمه، شیمه غروره افتخار کوئنین. تمام ایجور افتخار گودنون بد ایسه.


ولی خدا بیشتر فیض بخشنه، اینه واسه گونه: «خدا اوشونِ جلو که مغرورن، ایسنه، ولی فروتنؤنِ فیض بخشنه.»


هیطؤرم شمه أی جوؤنؤن، مشایخ أجی ایطاعت بوکونین. همه ته شیمئه کردکار مئن کس کس همرأ، فروتنی بدأرین، چونکی، «خدا مغرورؤن جلؤ ایسنه، ولی فروتنؤنه فیض هدئنه.»


مخصوصا اوشؤنئه کی خوشؤن فاسید هوا و هوس خواسته ئان دومبال درن و ایقتداره کوچیک دؤنن. ایشؤن أندی سرکش و خودخواهن که آسمؤنی پیله‌کسؤنه کفر گوتن أجی هیچ ترس ندأنن؛


ولی اوشؤن، حَیوؤنه مؤنن کی شعور ندأنه و خوشؤن طبیعته دومبال کؤنن و دونیا بمأن تا اسیر ببون و هلاکأبون، و او چیزؤنئه کی مننئن بفهمن فحش دئنن و خوشؤن فساد مئن هلاک خأ ببون.


چونکی بولند صدا همأ گبؤنی زئنن کی خودخواهی و نفهمی جی پوره، اوشؤنئه کی سختی همرأ بد آدمؤن چیکال أجی در بوشؤن، خوشؤن هوا و هوسؤن دؤم مئن تؤدئنن.


و خوشؤن طمع راه مئن، دورؤغ گبؤن همأ، شمره غارت کؤنن. ایشؤن محکومأبؤن کی قبلترؤن تعیین بوبؤ، ایشؤن رافا ایسأ و ایشؤن نابودی نخوته!


ایشؤن غرغر زئنن و تترج ایراد گینن و خوشؤن گوناه آلود خواسته ئان دومبال درن، اوشؤن مغرور گبؤن خوشؤن زبؤن سر أبئنن و خوشؤن منفعت وأسی مردوم مئن فرق نئنن.


بأزین بدئم یکته وحشی جؤنور، دریا یأجی بیرین أمأدره. ده ته شاخ و هفت ته سر دأشت، ده ته تاج اون شاخؤن سر هنّأبو و اون هرته کلّه سر، یکته کفرآمیز نؤم بنویشته بوبؤبو.


و خوشؤن دردؤن و جیجائان خؤنی، آسمؤن خدا لعنت گودن. اوشؤن خوشؤن کارؤن أجی تؤبه نودن.


و تگرگی که هرته حدودا پنجاه کیلؤ وزن دأشت، آسمؤن أجی بوارسه آدمؤن سر. آدمؤن، خدا تگرگ بلا وأسی لعنت بودن، چون ای بلا خیلی سخت بو.


مردوم، گرما شدت أجی بسوتن و خدا نؤمه، کی ای بلائان قدرته دأنه، لعنت بودن. اوشؤن توبه نودن و اونه جلال ندأن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan