Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




دوم پطرس 2:1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

1 أما یهود مردوم مئنه، دورؤغی پیغؤمبرؤن أم ایسأبون، هوطؤ کی شیمئه مئنم دورؤغی معلیمؤن أنن کی جیرجیرکی غلط تعلیمؤن أبئنن کی کوشنده ایسه و هو أربابیِ کی ایشؤنه بیئه، حشا کؤنن و ایطؤری ناخبر بلایی خوشؤن سر أبئنن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Gilaki New Testament

1 امّا ایسرأییل قومٚ میأن، دورُغگو پیغمبرأنم ایسأبود، هطو کی شیمی میأنم دورُغگو معلمأن اَیٚده کی دوز و کلکٚ اَمرأ خودا جَا گب زٚنٚد و حتّا خوشأنی آقأ، مسیح، کی اَشأنَ خو خونٚ اَمرأ بیهه، اینکأر کونٚده. امّا یوهو ایتأ وأشتنأکٚ سرنوشتٚ دورونی دکفده.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

1 ولی یهودِ مردومِ میان، دوروغی پیغمبرانَم ایسابید، هَطوکی شیمی میانم دوروغی آموجگاران خوائید اَمون، کی خَلوتی غلطِ تعالیمَ آوریدی کی تانه بُکوشه و هو اربابیَ کی اوشانَ بیهه حشا کونیدی و اَطوئی ناخبرکی ایتا بَلا خوشانِ سر خوائید آوردَن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




دوم پطرس 2:1
73 Iomraidhean Croise  

امّا هر کس مه مردومِ ورجه حشا بکونی، منم اونه می پئره ورجه که آسمونِ میئن ایسأ، حشا کؤنم.


دروغی پیغمبرون زیادی ویریسَنَن، خیلی​‌أنِ گمراهَ کؤئنَن.


چونکه دروغِ مسیحی ان و پیغمبرؤن الکی ویریسَنَن، نیشؤنه و پیله معجزه أن أَبِئنَن تا اگه ممکن ببی، حتّی سیوا بوبوکوئنم گمراه بکونَن.


چونکه خیلی‌ین به ایسم مو هنن و گونن که، ”مو مسیح موعود ایسّم،“ و خیلی​أنِ گمراه کؤئنَن.


«دوروُغی پیغمبرؤنَ جی دوری بکونین. اوشؤن گوسندون رخت میئن شیمه ورجه هنن، امّا باطین میئن درنده وَرگون مورسون ایسّن.


چونکه دروغی مسیحی أن و دروغی پیغمبرؤن ویریسَنن، نیشونه أن و پیله مُعجزه أن آشکارَ کوئنن تا اگه ببی، حتی انتخاب بوبوُکوئنه گُمراه بکونَن.


امّا هرکسی مَردم ورجه مَه حَشا بُکونی، خُدا فرشته أن ورَجه حَشا بنه.


عیسی جواب بَدَه: «واخُب ببین که گُمراه نبین چونکه خیلی ان می ایسم امره هنن و گونن: ”مو هو ایسّم“ و ”موعود زمون برسه“. اوشونه دومبالسر نشین.


«وای بر شمه اوزمونی که همه شیمه تعریف بکونن، چونکه اوشونِ پئرون هم دروغی پیغمبرون اَمرِه هیطوری بوُدَن.


چونکی ایجور آدمون امئه خُداوند مسیحَ خدمت نوکونن، بلکی به فیکر خوشونِ شوکومن و قشنگ گبون و خاش والیسی هما، ساده آدمونَ گول زئنن.


چونکه ای دو دستگی خا شیمه میئن دبی تا ایطوری شیمه میئن اوشونی که راس راسه ایمون دانن معلوم ببون.


چونکی شیمه هئن ئبه بها هدا بوبو، پس خدا شیمه تنِ میئن جلال بدین.


شیمه آزادی به بها هدا بوبو، آدمیؤنِ غولوم نبین.


ای نیگرؤنی او دورؤغی برأرؤن وأسی بو کی جیرجیرکی أمئه مئن بمأن تا او آزادئه کی مسیح عیسی مئن دأنیم گب‌خبربری بوکونن و أمره بردگی به بگیرن.


مسیح أمئه جا سر لعنت بوبؤ و ایطؤری أمره شریعت لعنت جیر أجی آزادأگوده، چونکی تؤرات مئن بنویشته بوبؤ که «هرکی دار بزئه ببون ملعونه.»


اوشؤن شیمئبه غیرت دأنن، ولی نه خؤرم نیت همرأ. اوشؤن خأنن شمره سیواواکونن تا اوشؤن ئبه غیرت بدأرین.


بت‌پرستی و جادوگری؛ دوشمنی، جنگ و دعوا، حسودی، غیظ؛ زیاده‌خواهی، تفرقه، دسته دسته گودن،


امه مسیح مئن بواسیطه اون خون، رهایی دأنیم، کی ای هو خطائانِ بخشئن ایسه، که اونه خوشه بی حد و حیساب فیض هَندی،


پس د زاکون مورسون نبنیم تا دریاکولؤن اجی ایرأ اورأ تؤدأ ببیم و جورواجور تعالیم و آدمون چاچولبازی باد، او نقشه ئان مئن کی گومراهی به کشنن، امره ای طرف او طرف هأرؤنه.


اوشون عاقیبت هلاکته. اوشون خدا اوشون شوکؤمه و شرم آور چیزونه گولاز کونن، اوشون زمینی چیزون باره فیکر کونن.


نوگذأرین کسی شمره محروماکونه ای ایصرار همرأ کی تنه خأ خوب دأشتن و فریشته ئانه پرستش گودن. ایجور آدم هچی خوشه رؤیائانه تکیه کؤنه و بی ای کی دلیلی بدأره، خوشه پوچ فیکرؤن همرأ مغرورأبنه.


واخوب ببین تا هیکس شمره فلسفه و پوچ فریب همأ گیرفتارأنوکونه، کی نه مسیح سر، بلکه آدمؤن رسم و رسومات و ای دونیای اصول سر پابرجا ایسه.


ولی أگر یگ نفر خوشه فامیلؤن و بخصوص خوشه خؤنواده احتیاجات دومبال دنبون، خوشه ایمؤنه حشا کؤنه و یکته بی‌ایمؤن أجی بدتره.


چون زمؤنی رسنه کی مردوم درست تعلیمه تاب نأبئنن، بلکی معلیمؤنئه خوشؤن دؤر و ور جیمأکؤنن تا او چئه کی ایشؤن گوش خأنه بشتؤه و ایشؤن هوا و هوسؤن همرأ رچه، اوشؤن أجی بشتؤن؛


اوشؤن توک مچهَ خأ دبستن، چونکه اوشؤن همه ته خؤنواده ئانه دکألنئنن و ناحق سود وأسی او چیزؤنیِ تعلیم دئنن کی نخأ تعلیم بدئن.


او کس باره کی سیوایی تؤدئنه، یک دفأ و بأزون دو دفأ اونه ایخطار بدی و اون پسی د اون همرأ شؤن و أمأن ندأر.


شمه خیال کونین او که خدا ریکهَ پای جیر بنی و او عهد خونه که اون ئبه وقف بوبؤ بی حرمت بکونی و فیض روحه بی عزت بکونی، چوجوره سختتر مجازات اون حقه؟


شمه هرچند اونه ندین، اونه دوست دأنین؛ و گرچی ألؤن اونه نینین، اونه ایمؤن دأنین و خوشحالی کؤنین او شادی همرأ کی نشأنه گوتن و جلال أجی پوره،


و خوشؤن طمع راه مئن، دورؤغ گبؤن همأ، شمره غارت کؤنن. ایشؤن محکومأبؤن کی قبلترؤن تعیین بوبؤ، ایشؤن رافا ایسأ و ایشؤن نابودی نخوته!


مو ای چیون کسؤنی باره بنویشتم که تقلا کوئنن شمه گمراه بکونن.


عزیزؤن، هرته روحِ باور نکونین، بلکه روحونِ امتحون بکونین که بینین خدا جی ایسّن یا نه.


کی شمره بوتن: «آخری زمت مئن، یک سری رخشنگیرؤن هنن کی خوشؤن هوا و هوس دومبال درن»


چون او مردومؤن که اوشؤن محکومیت قدیم أجی تعیین بوبؤ، جیرجیرکی شیمئه مئن راه پیداگودن. ایشؤن بی دینؤنی ایسن که أمئه خدای فیضه، به عیاشی تبدیل کؤنن و عیسی مسیحه، تنها أرباب و أمئه خداونده، حشا کؤنن.


و او نشؤنه ئان و معجزات وأسی کی ایجازه دأشت او اولته وحشی جؤنور عوض کأرأگیره، اوشؤنیِ کی زمین سر ایسأن فیتأدأ و اوشؤنه بوته یکته مجسمه او وحشی جؤنور أجی چاکونن کی شمشیر أجی جیجاکی بوبؤ، اما با ای حال زینده بومؤنسه.


دؤنم کورأ ایسأی، هورأ کی شیطؤن پادشاهی تخته. با ای حال می ایسمه قایم دچکسی و حتی او روزؤن مئن که آنتیپاس، می او وفادار شاهید کی شیمئه مئن، اؤره کی شیطؤن ایسأ، اونه بکوشتن، او ایمؤنه کی مأ دأشتی حشا نودی.


تی عذاب و نداری جی واخوبم، اما تو پولداری! و او آدمؤن ایفترائان أجی خبر دأنم، کی گونن یهودیئن اما نئن، بلکی شیطؤن عیبادتگاهن.


مو تی اعمال أجی واخوبم. بین، یکته واگوده دره تی جلؤ بنأم کی هیکس اونه دبسته منّئه. دؤنم تی قدرت کمه، اما می کلؤمه بدأشتی و می نؤمه حشا نودی.


و اوشؤن یکته تازه سرود بوخؤندن کی گوت: «تو قابیلی که او طوماره هگیری و اون مهرؤنه بشکنی، چره کی قوربؤنی بوبؤی و تی خون همرأ مردومه هرته طایفه و زبؤن و قؤم و میلّت أجی، خدا به بهی؛


اوشؤن پیله صدا همأ ژگله گودن و گوتن: «أی خداوند، کی قادیر و قدوس و حق ایسی، تا کی داوری نوکؤنی و أمئه خون تقاصه، زمین مردوم أجی هنگینی؟»


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan