Na sɛ né Yudafoɛ nemɔ bedwɔso betia ye, ná bɛkã musue dwirɛ betia ye a, ye koso ɔporoporo ye ataadeɛ nu kã kyire bɛ kyɛ, “Ɛmɔ bɔbɔ ɛmɔ mogya bɔ ɛmɔ ti so, ofikyɛ me de, menni ye nwo fɔ. Na ofi ɛnɛ bɔ ɔkɔ ɔ, ngɔhɔ Amaenmaensofoɛ mɔ dɔ.”
Me, Pɔɔlo, mefa Kristo anwobrɛaseɛ ne ye dwolɛ bɔ odwo ne aso metu ɛmɔ foɛ; me bɔ me nye bɔ ɛmɔ nyunu a meyɛ me nwo anwumvoin anwumvoin, nakoso mefi ɛmɔ berɛ a mema m’ahone yɛ se wɔ ɛmɔ so ne.
Ɔwɔ nu kyɛ bɛbɔle ye mmeamudua nu wɔ mmerɛyɛlɛ nu de, nakoso ɔnate Nyameɛ tumi so ɔte ase. Yɛ koso, yɛyɛ mmerɛ wɔ ye nu, nakoso yɛnate Nyameɛ tumi so yɛne ye kɔtena ase.
Ɔnate ɛhe ati, yɛmma y’abasa nu mmu. Na ɔwɔ nu kyɛ anwoɔnaen he bɔ anyeɛ nwu ye ne gu so ɔsɛkye de, nakoso sunzum nu de, yɛnyi frɔmfrɔm alehyeleɛ biala.
Na sɛ Tito kaye kyɛbɔ ɛmɔ amukoraa ɛmɔyɛle sotie bɛmane ye, ɔne kyɛbɔ ɛmɔsi bɛfale esuronyi ne anwopopolɛ belele ye nyemene so ne a, né okuro ɛmɔ dwirɛ soma.