2 Tesalonikɛ̀n anmàn-bɔ̀ 1:7 - Ɛmɛẅi ankà ankrànkràn 20037 kɩ nɛ lɛ tán nyɛ̀n anwɔwɔ, nyɛ́n léyi nyɛ kán ɛgbàn mán bɔ́ mɛhi. Ndɔ lɔ kɛ lɛ wɔɛ̀n ɛnvra léyi Ɛẅɛnwrɔn Zhezü ke le dú anhobɩ́ kɛ̀ srɔ nɛ́n mán n'ɛkɔrɛ̀-srɔn wɔ-kùyüre-bɔ̀ mɛhi; Faic an caibideil |
Sodɔmɛ̀n, Gomɔrɛ̀n mán anmàn hɔ̀n léyi dú yɔ ɛtɛ̀sɛ̀n nɔn, y'ankà ke bru nyɛ̀n: y'anmàn-bɔ̀ ẅɛn esùnàn gbàngbàn hán Ɔwɔ-kùyüre-bɔ̀ ndɔ hɔ̀n lɔ hɔ́, kɩ yɔ hán ɛnbrá mɛ̀n ci léyi kè sɩ̀ dù eci-hán-ci nɔn; yɔ cɔ́ ɛgbàn-wɔɛ̀n-dì léyi dú ɛnhyá léyi ke sɩ́ trɔa nɔn mɛ̀n, kɩ ndɔ lɔ de dú ankà-bi-dɔ̀ léyi yɛ tán anwrɔn lɔ fɛn nɔn.
Zɛtɛn mɛ̀n yá anhobɩ́ sùva tɔ̀n kɛ dɔ́ mɛ̀n le: “È merɛ́n ankà ndɔ lɔ: ‘Ɛnbɔrɛbru dú anwrɔn hɔ̀n léyi zɛtɛ̀ lɔ ke wú Ɛẅɛnwrɔn ci-bɩ̀tan kɔ̀hɔ́n mɛ̀n nɔn!’ – ‘Hɛ̀ɛ̀, yɔ dú ɛnbɔrɛbruemɛ̀n, ɔmu lɔ de Ɛnhɛ́n kɛ dɔ̀ nɔn. Yɔ lɛ cɔ́ y'ɔkɔ̀hɔ̀n-shishi-hán wrɔncüe, ɔmuhi anvrɛn léyi yɔ hán nɔn, kɛ kɛ́n yɔ ɛsɛ̀n!’ ”