आत्मा नियंत्रित होउ रे जागा रअ, क्याकि तमरो शत्रु सैतान मान्सनलाइ नष्ट अददाइ निउति चारै तिर घुम्दा छ। उ गर्जन्या सिंहकि जसेरि कइलाइ फेला पार्लो रे खाउँलो भणबर दाउ खोजबर घुम्दा छ।
त्यो ठुलो अजिङ्गर तइका सबइ दुतसित धर्तीतिर खितियो। त्यो अजिङ्गर त्यो स्याप हो जो पइल्ली बठेइ छ जइलाइ सैतान भणिन्छ। यइ संसारका मान्सनलाइ भणकाउन्या यइ हो।
तमले धेक्या तिन दस सिङले दस राजालाइ प्रतिनिधित्व अरन्छ जइले सासन अद्द सुरु अर्या आथिन। तिन दस राजालाइ राक्षस सित मिलिबर सासन अद्द्या अनुमति छ, तर तिनरो सासन एक घन्टाकि निउति मान्तर हुन्या हो।
तब त्यो पसु रे तइका उपस्थितिमि अचम्म काम अद्द्या झुटो अगमबक्ता दुइ पकडिया। यिन अचम्मका काम बठेइ तइ झुटा अगमबक्ताले तइ राक्षसको छाप लैन्या रे तइको आराधना अद्द्यालाइ भडकाइ राइथ्यो। यिन दुइ बलिरया गन्धकका अग्नि-कुण्डमी जिउनाइ खितिया।
मलाइ था छ कि तमन तइ सहरमि बसन्छौ जाँ सैतानले सासन अरन्छ। पइलगइ तमनले ममि बिश्वास अददाछौ। मलाइ यो लगइ था छ कि एन्टिपासलाइ कि भयाथ्यो जइले बिश्वासयोग्यसित मेरा बारेमि मान्सनलाइ भण्यो। तिननले एन्टिपासलाइ सैतानले सासन अद्द्या ठाउँमि मार्या बेला लगइ तमन मसित इमानदार भइरया।