यइ पछा प्रभु येशूले और सत्तरि जाना शिष्यालाइ नियुक्त अर्यो, रे जइ ठाउँ जान्या योजना उनले बनायो ताँ हरेक सहर रे गाउँमी आफ जाना हइ पइल्ली तिननलाइ दुइ-दुइ जाना अरिबर पठायो।
जखायसले खाना खान्ज्या कलिबर प्रभु येशूलाइ भण्यो, “प्रभु, हेर, म आफना सम्पतिको आधा भाग गरिबलाइ दिन्या हु, रे कोइ बठेइ अन्याय अरिबर कर लैजाइराइछु भण्या म तइको चार गुणा फिर्ता अरिदिन्या हुन।”
बिश्वासि भाइन हो, जो पइल्ली मरिसक्या छन तिन बिश्वासिनलाइ कि हुन्या हो तइ बिसयमि हाम तमनले जाण्याको चाहानाउ अददाउ, रे तमनले आसा नहुन्या मान्सनकि जसेरि सोक अद्दु पड्डइन।
तबइकिलाइ हरेक कुरणीमि उन आफ्नाइ भाइन जसाइ बन्नु पड्यो, इसेरि उन परमेश्वरका दयालु रे भरपड्डया यहुदि प्रधान पुजारि बन्या। ताकि उनरो बलिदान बठेइ मान्सले आफना पाप बठेइ क्षमा पाउन सकुन।