11 तइले भण्यो, “कसइले ठहराएइन प्रभु।” पइ येशूले भण्यो, “म लगइ तुलाइ दोषि ठहराउनइन, आब आफ्ना घर जा रे आब बठेइ पाप जन अरेइ।”
म तमनलाइ भण्नउ, तसो होइन, तर यदि तमनले पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्क्यानु भण्या तमन सब तसेरि नइ नास हुन्या हउ।
तसो होइन, तर म तमनलाइ भण्नउ, यदि तमनले पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्कि यानु भण्या, तमन सब तसेरि नइ नास हुनेहउ।”
म तमनलाइ भण्नउ, यिसेरी पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्क्या एक जाना पापीकिलाइ परमेश्वरका स्वर्गदुतका साम्नेइ आनन्द हुन्या हो।”
तर हामले आनन्द मनाउनु रे खुशी हुनु ठीक थ्यो, क्याकि हामले सोच्या थ्या यो तेरो भाइ मर्या थ्यो, तर अइल उ जिउनो छ, हराइरइथ्यो, तर आब मिल्या छ’।”
म तमनलाइ भण्नउ, यिसेरी पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्कनपड्या उनान्सय धार्मिक मान्सनकिलाइ भण्ना जइले पइल्ली पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्क्या एक जाना पापीकि निउती स्वर्गमि और बड्ता आनन्द हुन्या हो।”
म तिनन मान्सनलाइ बोलाउन आया होइन जो आफलाइ धर्मि माणन्नाहान तर तिननलाइ जइले आफइलाइ पापी हु भणि माणन्नाहान, ताकि तिन पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरमि फर्कन सकुन।”
तइ पछा उन अर्खा गाउँ तिर गया।
येशूले जबाफ दियो, “मेरो राज्य यइ संसारको होइन मेरो राज्य यइ संसारको हुनो हो तम यहुदि अगुवानका हात बठेइ पकोडिनेइ थेइन। मलाइ पछ्याउन्याले मेरी निउति झगडा अद्देइथ्या तर आब मेरो राज्य यइ संसारको होइन।”
क्याकि परमेश्वरले संसारलाइ दोषि ठहराउनाइ भणि चेलालाइ संसारमी पठाएइन, तर संसार उन बठेइ बच्च सकउ भणबर पठायो।
तइ पछा येशूले तइलाइ मन्दिरको आगनमी भेटीबर भण्यो, “हेर, तु निको होइरइछइ। आजी पाप जन अरेइ, रे तुमि आजी बड्ता खराबी आइ जन पडउ।”
तमन मान्सको सोच अन्सार न्याय अरन्छौ, म कसइको न्याय अद्दैन।
अथवा परमेश्वरको कृपाले तुलाइ पाप अद्द छाडिबर परमेश्वरतिर फर्काउन्छ भण्न्या था नपाइबर, कि तु उनरो दया, सहनशिलता रे धैर्यको प्रसस्ततालाइ तुच्छ माणन्छइ?
क्याकि ख्रीष्टमी बिश्वास अद्द्या मान्सनको न्याय अददु मेरो जिम्मेवारी होइन। तर पक्कालगइ तमनले तमरा मण्डलिका बिश्वासिलाइ हकाद्दु पणन्छ।
यइ बारेमि सोच, हामरा प्रभु धैर्य छन, क्याकि उनले तमनलाइ मुक्ति रे आउन्या न्याय बठेइ उम्कन्या मौका दिन्ना छन। हामरा प्रिय बिश्वासि भाइ पावलले लगइ परमेश्वरले उनलाइ दिन्या बुद्दीलाइ प्रयोग अरिबर यो कुरणी तमनलाइ एक चिठ्ठीमि लेख्याथ्यो।