22 उहइगुनेइ बइसयँ अइलाहार खराब इच्छासब्के छाडिकुन, सुद्द मनसे प्रभुक नाउ लेलाहार अरुसबसाङ धर्माति, बिस्वास, माया र सान्तिसे हिठिके हखइ।
उसबेइ स्तिफनसउप्र पाथर हान्तिनखना उहाइ यस्के पार्थाना कर्ल, “हे प्रभु येसु, मेर आत्माके ग्रहन करिके हबखाइ।”
इछिका पुनु तेउह्र नाउयँ बिस्वास कर्लाहार मानुससब्के मुक्खे पुजेहेरिकमाटे धरिके अधिकार पाइकुन अइल बाटत।”
हसे प्रभुइ मेह्राके ख्रिस्ट येसुयँ भइल बिस्वास र माया साहिन हाम्र प्रभुक अनुग्रह पुनु प्रसस्तइ देइकेभइल।
हामे बाताल कुरासबेइ कहिके खोज्ल कुरा चाहिँ माया बाढाइके हखइ। जोनो सुद्द मन, राम्र बिबेक र साच बिस्वासकमाटे आइत।
उहइगुनेइ मोइ चाहातम् कि, बेटासबेइ कोख्राहुसे रिस र झग्रा नकरिकुन पबित्र हाथ उठाइकुन मानुससब पार्थानाक लागि भेला भइल सभइ ठाउयँ पार्थाना करुस्।
तोइ तन्धेरि बाटस् कहतिन् तेह्राके कोलोउयेइ नइजेराम्र झुनठानुस्, बुरु बिस्वासिसब्क आघु तेर बोलिबचन, बानि-बेहोर, माया, बिस्वास र सुद्द भइकुन एक्टा नमुना बनुक्।
तर परमेसोरक जन तोइ चाहिँ मोइ कहल सभइ नइजेराम्र कुराके छाडिकुन धार्मिकतायँ, परमेसोरक पइडायँ हिठिके, बिस्वासयँ, माया कर्लाहार कुरायँ, असेलाहार कुरायँ र नम्र भइलाहार कुरायँ मन लागाउक्।