12 हामे ओनेन्क लागि दुख सहिके सक्ताहिँ कने, ओनेन्साहिन राज पुनु कर्ताहिँ। ओनेन्के हामे नाचिनिहिँ कने, ओनेनेइ पुनु हाम्राके नाचिनत्।
“सुनउ, हामे यरुसलेमपटि जइतिन् बाटिहिँ। उछिका मानुसक छावाके धरिकुन मुक्खे पुजेहेरिसब र धर्मगुरुसब्क हाथयँ सोपदेताहात्, हसे मानुसक छावाके मार्ताहात्, र अरुजातसब्क हाथयँ जिम्मा लागाताहात्,
इसे बेभिचारि र पापि पुस्तायँ जोनो-जोनो मोइ र मेर बचनसे लाजाइत, मानुसक छावा पुनु आफ्न बुबाक महिमायँ पबित्र सोर्गदुतसाहिन अइतेखना उक्रसाङ लाजाइत।”
तर जोनेइ मेर बारेयँ मानुसक आघु ‘नाचिनम’ कहित, उख्राके मोइ पुनु परमेसोरक सोर्गदुतसब्क आघु ‘नाचिनम’ कहतम्।
जस्के मेर बुबाइ मेराके सासन कर्लाहार अधिकार देइकेभइल र मोइ पुनु तेउह्रासब्के अधिकार देतम।
मेर राज्जेयँ तोहेसब मेरसाङ टेबुलयँ खइताउ र पिउताउ, हसे सिहासनयँ बोसिकुन इस्राएलक बाह्रइ खलकके न्याय कर्ताहाउ।
हसे जन मानुसेइ मेर नाउ र सिछासे लाजाइत, मोइ मानुसक छावा पुनु आफ्न महिमायँ हसे परमेसोर बुबाक र पबित्र सोर्गदुतक महिमायँ अइतेखना उसे मानुसके आफ्न कहिके लाजातम।
उसबेइ चेलासब्के आत्मायँ बलिय भइके र बिस्वासयँ रहिरहिके अर्ति देल, हसे परमेसोरक राज्जेयँ पोसिके कते आघु धेरइ दुख सहिके पोरित कइकुन सिखाल।
तर जोनेइ आफ्न नातेदार र उसब मद्धे आफ्नइ जाहानके हेरबिचार नाकरत्, उहाइ बिस्वासके इन्कार करित्। उसे त बिस्वास नइजेकर्लाहारसब कते पुनु खराब भइत।