8 उहइगुनेइ मोइ चाहातम् कि, बेटासबेइ कोख्राहुसे रिस र झग्रा नकरिकुन पबित्र हाथ उठाइकुन मानुससब पार्थानाक लागि भेला भइल सभइ ठाउयँ पार्थाना करुस्।
“हे बुबा, इसब्के छेमा करिदेओ, किकेकने किति कर्तिन्बाटत् इसबेइ नाजानत।” कइकुन येसुइ कहिकेभइल, हसे सिपाहिसबेइ चिट्ठा घालिकुन ओनेन्क लुगा भाग लागाल।
उपाछु येसुइ सहरकमाटे चेलासब्के बेथानियासमन लेजिकेभइल, ओनेनेइ उछिका पुगिकुन आफ्न हाथ उठाइकुन उसब्के आसिक देइकेभइल।
उसे परमेसोरक भक्त रहइ, उसे र उक्र सभइ जाहानसब परमेसोरसाङ डाराते रहत। उसबेइ खाँचयँ पोर्ल मानुससब्के खुल्ला मनेइ साघाते रहत, र दिन्कइ परमेसोरसाङ पार्थाना कर्ते रहत।
‘ए कर्नेलियस, तेर पार्थाना र गरिबसब्के देल दान परमेसोरेइ सम्झल बाटत।
कर्नेलियस डरेइ सोर्गदुतके एकोहोरो चाहिकुन कहल, “प्रभु, कहिके हबखाइ।” हसे सोर्गदुतेइ उख्राके कहल, “तेर पार्थाना र गरिबसब्के देल दान सम्झनाक रुपयँ परमेसोरेइ लेइकेभइल बाटत।
तर पुनु उछिकमाटे जइलाहार बेला भइलपाछु हामे निस्कतेखना, उसब्क दुलिहिक् र छावासमेत हाम्राके पुरेइके सहर बाहारसमन अइल। हसे हामे सभुनि समुन्रक छेओ ठेउनो धसिकुन पार्थाना कर्ल।
उपाछु उहाइ ठेउनो धसिकुन बड्क सोरेइ चिच्चेइकुन कहल, “हे प्रभु, इसे पापक दोस इसब्के झुनलागुस।” यत्का कइकुन उहाइ आफ्न परान छाड्ल।
किकेकने तेउह्रसब्कमाटे माकेडोनिया र अखइया छेत्रयँ मत्रइ सुसमचार प्रचार नइजेभइल, तर तोहेसबेइ परमेसोरके कर्ल बिस्वासक कुरा धेरइ ठाउयँ फइलिराख्ल बाटइ। उहइगुनेइ उसे ठाउयँ इक्र बारेयँ हामे सुनाइके नइजेपोर्ल।
उहइगुनेइ मोइ चाहातम् कि, बाठुनि बिधुइनिसबेइ चाहिँ फेरि बिहा करुस्, छावा-छाहिसब जर्माउस, घरबार हेरुस्, ओस्न कर्नेपार बिरोधिसबेइ हाम्र बदनाम करिके मउका नापाओत्।
मोइ कहल कुरा साच्चिकइ हखइ। परमेसोरके बिस्वास कर्लाहार मानुससबेइ राम्र काम करिके लागि मन देओ कलाहार कुराके तोइ जोड देइकुन कहल मोइ चाहातम्। यस्न कुरासब करिके मानुससब्क लागि राम्र र अरुके साहेता देलाहार कुरा हखइ।