14 हसे प्रभुइ मेह्राके ख्रिस्ट येसुयँ भइल बिस्वास र माया साहिन हाम्र प्रभुक अनुग्रह पुनु प्रसस्तइ देइकेभइल।
यस्न नाइकरिके किकेकने जस्के हामे प्रभु येसुके बिस्वास करिकुन ओनेन्क अनुग्रहयँ मुक्ति पाउल बाटिहिँ, ओसिनकरिकुन नइ उसबेइ पुनु मुक्ति पाउल बाटत।”
किकेकने तोहेसबेइ परमेसोर बुबाके कर्ल बिस्वासक कारनेइ अरु मानुससब्के माया कर्ल बाटउ। हसे मानुससबेइ दुख देते पुनु उसब्के सहल कुरा र हाम्र प्रभु येसु ख्रिस्ट फेरि अइताहात् कइकुन बलियसे बिस्वास करिराख्ल बाटउ।
तर हामे चाहिँ दिनक सन्तान भइलगुनेइ हामे आफइ अधिनयँ बोसिकुन हाम्र बिस्वास र माया कर्लाहार कुरा चाहिँ छातिपाता जस्नइ लागाउ। हसे साच्चिकइ मुक्ति पाउल बाटिहिँ कइकुन आसके चाहिँ फालामक टोपि जस्नइ पेह्रउ।
तर पुनु बेटिसब नम्र भइकुन बिस्वास, माया र पबित्र रहिके सकित् कने छावा जर्मातेखना परमेसोरेइ उसब्के बाचाताहात्।
तोइ तन्धेरि बाटस् कहतिन् तेह्राके कोलोउयेइ नइजेराम्र झुनठानुस्, बुरु बिस्वासिसब्क आघु तेर बोलिबचन, बानि-बेहोर, माया, बिस्वास र सुद्द भइकुन एक्टा नमुना बनुक्।
तर परमेसोरक जन तोइ चाहिँ मोइ कहल सभइ नइजेराम्र कुराके छाडिकुन धार्मिकतायँ, परमेसोरक पइडायँ हिठिके, बिस्वासयँ, माया कर्लाहार कुरायँ, असेलाहार कुरायँ र नम्र भइलाहार कुरायँ मन लागाउक्।
तोइ ख्रिस्ट येसुके कर्ल बिस्वास र मायाक बारेयँ मेरमाटे सुन्ल सत्ते कुरायँ मानुससब्क लागि नमुना बनुक्।
उहइगुनेइ बइसयँ अइलाहार खराब इच्छासब्के छाडिकुन, सुद्द मनसे प्रभुक नाउ लेलाहार अरुसबसाङ धर्माति, बिस्वास, माया र सान्तिसे हिठिके हखइ।
तितस तोइ बुढोपाको बेटासब्के बुद्धिमानि, आफइके अधिनयँ राख्लाहार, समझदार भइके पोरित कइकुन सिछ्या सिखाउक्, हसे उसब साच सिछ्यायँ बिस्वासि, मायालु र असेइके सक्लाहार भइके पोरित।