6 तोहेसब हाम्र र प्रभुक जस्नइ उदारनिय भइल बाटउ, किकेकने पबित्र आत्माइ देइकेभइल सुसमचारके धेरइ कस्टयँ पुनु आनान्दसे लेल बाटउ।
तर एन्टिओखियायँ भइल चेलासब आनन्द र पबित्र आत्माइ भोरिकुन खुसि भइल।
हसे प्रेरितसब सभासे बाहार आइकुन खुसि भइतिन् कहल, “हाम्राके परमेसोरेइ येसुक नाउयँ दुख र अपमान सहिके लागि योग्य ठहराइके भइल।”
उपाछु यहुदिया, गालिल र सामरियायँ भइल सभइ मन्डलियँ सान्ति भइल। प्रभुक चेलासबेइ पबित्र आत्माकमाटे साहास पाउलपाछु मन्डलिसब पुनु राम्र भइतिन् जइल। उसब प्रभुक डरयँ हिठ्लगुनेइ मन्डलियँ बिस्वासिसब बहड्तिन जइल।
उहइगुनेइ तेउह्रासब्के अरुइ खेदो र दुख देते पुनु तेउह्रसब्क सहलाहार सक्ति र बिस्वासक बारेयँ परमेसोरक मन्डलियँ हामे गर्ब करिकुन बोराइके सक्ताहिँ।
किकेकने हामे जस्न कर्ल बाटिहिँ, तोहेसब पुनु ओस्नइ भइके पोरित कइकुन तेउह्रासब्के थाहा बाटइ। हामे तेउह्रसाङ भइतेखना अल्सि भइकुन नइजेबोस्ल रहिँर।
तेउह्रसब्कमाटे हामे साहेता पाउलाहार अधिकार नभइकुन नइजे, तर तेउह्रसब्क आघु नमुना भइके लागि हामे यस्न कर्ल हखिहिँ।
बचन प्रचार करिसाइ, जोनोसुकइ बेलायँ सुसमचार सुनाइके तयार भइसाइ, धइरे करिकुन अर्ति देइसाइ, हप्कासाइ, हउसला देइसाइ र सिछ्या देलाहार कुरायँ पाछु झुनपोरिसाइ।