33 “Çiki Yehya ame, nan nêwerdê ew şerab nêşimitê, şima ey rê vanê ‘Cinin o!’
33 “Yehyayo Waftîzkar ame; roje girewt, şerab nêşimit. Şima ci ra va ‘cinêr’.
Çiki o do Rebbî çim di bol ercîyaye bo. O do qe şerab û îçkîya nêşimo, hewna marda xo pîze di, o do Rihdê Ellaya pirr bo.
Nê zeydê qeçkan ê, qeçekê ki çarşi di cadê mezatî di roniştê ew pêjewbînandê xo rê vanê: ‘Ma lûlî cenê, şima kay nêkerd, ew ma lorî kerd, şima nêbermay!’
Naqor Lajê Însanî ame, werd û şimit, şima Ey rê zî vanê: ‘Hele bewnîrê, no nefsiz o, no serxoş o, embazê tahsîldaran û gunakaran o!’