Bahdo Rebbî telebandê xo ra hewtayna merdimî weçînay ew wezîfe da înan. Hirg sûk û cayo ki O do bixo bişîyayê, Ey ê hewtay tenî ra didi didi verdê xo riştî ujaya.
Îsay cayên di fina duay kerdê. Wexto ki duayê xo qedînê, jew telebeyê ci Ey rê va: “Rebbî, zeki Yehyay telebeyê xo misnay, ti zî ma winî bimisni ki ma do senî duay bikerim.”
Rebbî zî ey rê wuna va: “Xizimkarêndo raşt û biaqil kam o? Wihêrê ci do nê xizimkarî xizimkarandê bînan sera kehya kero ew o zî wextdê ci di nan û aw bido înan.
Rebbî zî înan rê va: “Eki îmanê şima hendê jew dendikdê simaqî gird bîyayê se, wexta şima şayê na tûwêr rê vajê: ‘Herr ra bivijyî ew şo xo dengizî mîyan di ron!’ Ew ay do zî goştareya şima bikerdayê.”
Hima Zaqay ageyra Îsay ew Ey rê va: “Rebbî, nîmeyê milkdê xo ez dana feqîran, ew eki mi kesî ra çîyê neheqeya giroto se, ez do çehar qatê ci vêşî peyser bida.”
Wexta Rebbî xo pey di açarna û weyna Petrûsî ra, ew a çeq di qiseyê Rebbî amey Petrûsî vîrî: “Emşo hendik dîkî nêveyndayo, ti do hîrê finî mi înkar kerê.”
Hima ê amey kêberdê sûk hetek ki, a çeq di sûk ra cinaza jew merdimî ardê teber ki berê mezel kerê. Na cinazaya lajdê jû cenîyerda vîya bî ew jew lajê ci tenya bi. Sûk ra bol merdimî zî cenîyekera pîya bî.
Bahdo şi hetê cinazaya ew destê xo na cinaza ser, wexta êyê ki cinaza wegirota, herunda xo di vinderdî. Îsay merdî rê va: “Xorto, ezo to rê emir kena, werz pay!”