“Ëtɛ̈ɛ̈n dhuëëŋdï abï riau cï run de piny ë wegup, ku bɔ̈ɔ̈tkun abïk dap waar. Piathëpiɔ̈ndun abï aa tɔ̈u wenïïm tueŋ, ku dhuëëŋ de Bɛ̈nydït abï we gël ë ɣään yiic ëbɛ̈n.
Bä kɔc dhiau në Dhiɔn tɔ mitpiɔ̈ɔ̈th, gäm miɛtëpiɔ̈u në nyin ë dhiëëuwic, Diɛt ke alɛɛc në nyin ë jiɛthëpiɔ̈uwic. Abïk ciët tiim ke ɣok de piathëpiɔ̈u, cïï Bɛ̈nydït ke com guöpde. Abïk yic aa looi, ku Nhialic abï dhuëëŋ yök ë baŋ ë kë cï looi.
Kɔc ke Jeruthalem, lakkï biic në pänydït yic Ku luɔikï kueer de kɔckuön dök ciëën! Guiɛɛrkï kueer dït yic, nyaaikï kur thïn! Tääukï beer nhial ke bï ë juöör ŋic.
Ku wek ee dhiën cï lɔc, bäny ke kake Nhialic, bäny ke dhiën ë melik, jur ɣeric, kɔc lɛɛn ke Nhialic pei, ke we bï kɔc aa guiëër piath de Raan ë cööl week bei ë cuɔlic bäk aa tɔ̈u ë ɣɛɛrdɛn ë pinyic ɣɛɛrdɛn ë gäi.
Ku kitkï din ë piɛc cak, luelkï, an, “Yïn rɔ̈ŋ we luɔi duëër yïn awerek nööm, ku kuek adɔ̈kkë bei: Ë luɔi cï yï nɔ̈k, ago wo wɛ̈ɛ̈r bei në riɛmdu në këde Nhialic ë dhiën yiic ëbɛ̈n, ku thok yiic ëbɛ̈n, ku kɔc yiic ëbɛ̈n, ku juöör yiic ëbɛ̈n,