Raan ee Nhialic tɔ mitpiɔ̈u aye gäm pɛlënɔm, ku ŋïnydekäŋ ku miɛtëpiɔ̈u, ku raan ee karɛc looi aye Nhialic gäm luɔɔi de mɛ̈ɛ̈t ë käŋiic ku kun de käŋ nïïm, bï ke lɔ gäm raan mit ë Nhialic piɔ̈u ke yen. Kënë ayadäŋ ee ɣɔ̈ric, acït cum de yom cök.
Ade raan rɛ̈ɛ̈r yetök, acïn nɔm meth, ku acïn nɔm mänhë, ku ee tɔ̈u aköölnyïïn, ke cïï piɔ̈u kueth në kajuëc tɔ̈u në yen, eeŋa jɔ luööi aläldïïtë aya ke cïï rɔt tɔ lɔ̈ŋ? Kënë ee ɣɔ̈ric ayadäŋ, ku ee pïïr de yic nuɛɛn.
Aye Bɛ̈nydït de rɛm lueel an, “Wek ee ka juëc kɔɔr, ku ee ka lik kek yak lɔ yök. Na ë lë adhɛ̈ɛ̈thkï ke baai, ke ke tɛŋ wei. Eeŋö yan ee kënë looi aya? Ee luɔi cä wek ɣöndï puɔ̈l adhɔt piny ke cï riääk, ku wek lui në kake yiëthkun, ŋɛk aloi ɣönde.