Na wën, alööny kueer, ke raan tök bɔ̈ ke riŋ, bï ku tuk emiɔl ë yenɔm, ku jɔ thiëëc an, “Bɛ̈ny piɛth ee kɔc wɛ̈ɛ̈t, eeŋö bä looi kë bän pïïr athɛɛr lɔ̈ɔ̈k lak?”
Ku ënɔɔnë, thieithieei ë Raan cath ke riɛl bï en we tɔ kääc aril në këde wëlkiën piɛth, ku guiëër cï Yecu Kërtho guiëër kɔc, ku nyuöth cï kë wään cï moony të ɣɔn ciɛkë piny nyuɔɔth.
Ee Nhialic en ë kony wo wëi, ago wo cɔɔl ë cɔ̈t ɣeric, acie këde luɔida, ee këde yenpiɔ̈u etök, ku në dhuëëŋ de yenpiɔ̈u, dhuëëŋ cï yiɛ̈n wook ë Kërtho Yecuyic ɣɔn thɛɛr ŋootë piny ke kënë cak,
Lɛ̈n rɛɛc wën cï tïŋ aa nu, ku aliu, ku akɔɔr bɛ̈n bei ë adhum cïï thar tiëcic, le määr ëtaiwei. Ku kɔc rɛ̈ɛ̈r ë piny nɔm abïk gäi, kɔc kënë rinken gɔ̈ɔ̈r ë awerek de pïïric ɣɔn thɛɛr ciɛkë piny thar, të woi kek lɛ̈n rac, lɛ̈n ë nu, ku aliu, ku abï nu.