Ago melik Reɣobowam ke jääm cït man ë jam de rem thii lueel an, “Wäär acï kathiek tääu në weyiëth, ku abä keek tɔ thiɛk aläl, ku wäär aaye we dui në waat, ku wek bä dui në wan de jöŋgöör!”
An kë cïï luny de kɔyɔm tueŋë both, acïï luny de kɔyɔm bɔ̈ në yecök cam. Ku kë cïï kɔyɔm ye kek rou both, acïï kɔyɔm ye kek diäk cam. Ku kë cïï luny de kɔyɔm ye kek diäk both, acïï luny ye kek ŋuan cam.
Bänyku aye ke kɔɔr ke ke liu cït luny de kɔyɔm, ee nyuc në päny kɔ̈ɔ̈th në liɛɛr ë piny, ku na cï akɔ̈l ruɛl, ke ke pär abï ciën raan ŋic të cï kek lɔ thïn.
Tïeŋkï, wek gäm riɛl bä wek karɛc käc ë wecök, ayï manciëëi, ku gäm wek riɛl bä wek riɛl dïït ë raan de ater tiaam ëbɛ̈n: ku acïn kë bï week nɔ̈k anandun.
Acï week wat në ee jɔ̈ɔ̈r dït ë riɔ̈ɔ̈cë yic ëbɛ̈n, të de yic karɛc ayï manciëëi de thok wurïï. Yen piny ril cïn yic pïïu. Acï pïïu bɛ̈n tɔ bɔ̈ bei ë kuur lɔ giliu yic në këdun.
Ku acï gäm keek luɔi cïï kek ke bï nɔ̈k abïk thou, ee luɔi bï ke leeŋ wëi ë pɛ̈i kadhïc: ku lɛ̈ŋ ee kek kɔc leeŋ wëi acït cuil ee manciëëi raan cuil guöp, të cï en e moc.
Na wën, go kɔc ke Midian, ku kɔc ke Amalek, ku kɔc rɛ̈ɛ̈r ë biäk të lɔ aköl amiäk bɛ̈n piɔ̈ɔ̈t në wakic cït lönydïït ë kɔyɔm ku keek adekï thɔ̈rɔ̈ɔ̈l juëc cïï lëu në kuɛ̈n, thɔ̈rɔ̈ɔ̈l cït liɛɛt ë wɛ̈ɛ̈r yɔu.