Ku kitkï din ë piɛc cak, luelkï, an, “Yïn rɔ̈ŋ we luɔi duëër yïn awerek nööm, ku kuek adɔ̈kkë bei: Ë luɔi cï yï nɔ̈k, ago wo wɛ̈ɛ̈r bei në riɛmdu në këde Nhialic ë dhiën yiic ëbɛ̈n, ku thok yiic ëbɛ̈n, ku kɔc yiic ëbɛ̈n, ku juöör yiic ëbɛ̈n,
Na wën, ke ya tïŋ Nyɔŋamääl të wën kuek en adöŋ tök bei ë adɔ̈k yiic kadhorou, ku ja lɛ̈n tök ë läi yiic kaŋuan piŋ ke lueel në röl cït määrëdeŋ, an, “Bä tïŋ!”
Na wën, ke ya jɔt anyin, të wën kuek en adöŋ ee kek dhetem bei, go piny rɔt niɛŋ arëët, go akɔ̈l cuɔl ëcut, cït cuaal cï cuëëc ë nhïm col, ku jɔ pɛɛi ciët riɛm liŋliŋ.
Na wën, aacï adöŋ ee kek diäk kuɛ̈k bei, ke ya piŋ lɛ̈n ee kek diäk alueel, an, “Bä tïŋ!” Aguɔ anyin jɔt, ku ja jöŋgör col tïŋ: ku raan rɛ̈ɛ̈r ë yekɔ̈u amuk medhaan ë yecin.
Na wën, aacï adöŋ ee kek dhïc kuɛ̈k bei, ke ya tïŋ wëi ke kɔc ë yïïŋ de läm thar kɔc ɣɔn cï nɔ̈k ë baŋ de jam ë Nhialic ku në luɔi ee kek cäätɔɔ ë löŋ döt: