‘Yɛn ë nyuuth tïŋ wënakɔ̈u. Ëtɛ̈ɛ̈n, yɛn ë raan tïŋ ke nu ë jöŋgör thith kɔ̈u. Ku akääc në tiim ke merital yiic, në wakic. Ku jöŋgöör kɔ̈k akɛ̈ɛ̈ckï në yekɔ̈u ciëën, jöŋgör thith, ku jöŋgör kän yan, ku jöŋgör ɣer.
Go tunynhial ë kek dhorou kaaŋde kooth, ku tul röl dït ke kɔc paannhial, luelkï, an, “Ciɛɛŋ de piny nɔm acï guɔ aa këde Bɛ̈nydïïtda, ku ye këde Kërthode: ku abï piny cieŋ aɣet athɛɛr ya.
Na wën, ke ya jɔt anyin, ku jɔ luän ɣer tuöl, ku rɛ̈ɛ̈r raan ë luät nɔm raan cït guöp Wën ë raan, aceŋ göl ë adhääp ë yenɔm, ku muk menyjel moth ë yeciin.
Na wën, ke ya tïŋ wɛ̈ɛ̈rdït ke cït acidhanh cï liääp kekë mac, ku tiëŋ kɔc wën cï lɛ̈n rac tiaam, ku tiamkï këcïcuëëc kë cït guöp en, ku gäärde, ku kuën ë rinke, ke ke kääc ë wɛ̈ɛ̈rdït cït acidhath nɔm, ke ke muk thoom ke Nhialic.
Ku abïk tɔŋ yiɛ̈n Nyɔŋamääl, ku abï Nyɔŋamääl ke tiaam, luɔi ee yen Bɛ̈nydït ë bäny nïïm, ku ye melik ë meliik nïïm, ku kɔc cath në yen acï ke cɔɔl, ku cïke lɔc, ku yek adööt.”