Ku lëk en an, “Raan ëbɛ̈n ee mɔ̈n piɛth kɔn tääu, na ëlë, të cï kɔc yiic a niäk, ke jɔ mɔ̈n piɛth ëmääth bɛ̈ɛ̈i: ku yïn ë mɔ̈n piɛth pëën aɣet cï ënɔɔnë.”
Na wën, ke tunynhial däŋ löök bɛ̈n, bï ku lueel, an, “Acï wïïk! Acï wïïk, yen Babilon pänydïït dïïtë, luɔi cï en juöör tɔ dëk ëbɛ̈n në mɔ̈n ë agɔ̈th agönh ë bïïyë bɛɛlde!”
Lɛ̈n rɛɛc wën cï tïŋ aa nu, ku aliu, ku akɔɔr bɛ̈n bei ë adhum cïï thar tiëcic, le määr ëtaiwei. Ku kɔc rɛ̈ɛ̈r ë piny nɔm abïk gäi, kɔc kënë rinken gɔ̈ɔ̈r ë awerek de pïïric ɣɔn thɛɛr ciɛkë piny thar, të woi kek lɛ̈n rac, lɛ̈n ë nu, ku aliu, ku abï nu.
Ë luɔi cï juöör ëbɛ̈n dek në mɔ̈ndɛn ë agɔ̈th, agönh ë bïïyë bɛɛlde, ku meliik ke piny nɔm aake ye lɔ në yen, ku ajalɛɛp ke piny nɔm aake cï kuɛth ë wëu në juëc de kakɛn mit ee kɔɔr.”