ku puk rɔt, ku cämë ë kuïn ku dɛ̈kë ë pïïu, ku aa cï yïn yɔ̈ɔ̈k an, du këcam cam, ku du pïïu dek. Ku ënɔɔnë guöpdu acï yenɔm bï pɔ̈k ë raŋ de baai ë wuuric.”
Na de raan nɔm bɔt ë meth, ku pïïr në run juëc, ku cïï piɔ̈u ee kuɛth në kapiɛth ke pïïr tɔ̈u në yen, ku kënë ŋiëc thiɔ̈k ayadäŋ, aya lueel, an, mɛnh athɔ̈ɔ̈r bei aŋuän në yen.
Amawoou në kɔc ke aterda! Wek ee käŋ riɔ̈ɔ̈k ku wek kënë ë riɔ̈ɔ̈k, wek ee käŋ rum ku wek kënë ë rum. Ku aköölkuön ke rum de käŋ ku riäk de käŋ abï thök, ku keek gupken abïï keek bɛ rum ku riäk keek.
Na wën, ë nïn kadiäk ku biäk, ke wëi ke pïïr ë ke bɔ̈ tëde Nhialic bïk ku lek ë keyiic, ku jɔkï kɔ̈ɔ̈c ë kecök, go kɔc piɔ̈ɔ̈th päu arëët kɔc wën cï ke tïŋ.
Na wën, aacï awerek nööm, ke läi kaŋuan ku röördït kathiërrou ku ŋuan ke ke cuɛt röt piny ë Nyɔŋamääl nɔm, ke ke muk thoom raan ëbɛ̈n, ku mukkï guöl ë adhääp de yiic wal ŋïr ee nyop agokï tumëtum, kek aye lɔ̈ŋ ee kɔc ɣerpiɔ̈ɔ̈th Nhialic lɔ̈ŋ.
Ku kitkï din ë piɛc cak, luelkï, an, “Yïn rɔ̈ŋ we luɔi duëër yïn awerek nööm, ku kuek adɔ̈kkë bei: Ë luɔi cï yï nɔ̈k, ago wo wɛ̈ɛ̈r bei në riɛmdu në këde Nhialic ë dhiën yiic ëbɛ̈n, ku thok yiic ëbɛ̈n, ku kɔc yiic ëbɛ̈n, ku juöör yiic ëbɛ̈n,