Ku ëtɛ̈ɛ̈n kɔc ke Yithriɛl acïk bɛ̈n lɔ̈ŋ në ee lɔ̈ŋë an, “Yïn Bɛ̈nydït, Yïn Yïtök, Yïn ee Bɛ̈nydït, Yïn cï të nhial looi ku kuɛl nhial. Yïn cï të ril looi ku loi wɛ̈ɛ̈r ku këriëëc ëbɛ̈n tɔ̈u ë keyiic. Yïn ee këriëëc ëbɛ̈n gäm wëi. Ka ril ke paannhial ayek kenïïm guöt piny ku läŋkï Yïn
Në luɔi ë cak Ɛn piny nɔm, ayï nhial, ayï wɛ̈ɛ̈r në këriëëc tɔ̈u në keyiic ëbɛ̈n në akööl kadhetem, ku ja bɛ̈n lɔ̈ŋ në kööl ye akööl dhorou. Yen aa thiɛɛi Ɛn kööl ë Thabath ku ta ɣeric.
Acä ke bɛ̈ɛ̈i piny wään cän gutguut lueel an bä gäm keek. Na wën tïŋ kek kur bär ku tiim tɔ̈c, gokï miɔ̈c näk gäm keek kedhie. Acïk a tɔ göth në miɔc näk yek nyop ku mɔ̈n yek bɛ̈ɛ̈i ke ye miɔ̈c.
Ago tunynhial ceŋ lupɔ ɣer kääc në kiir nɔm, ciin cuëc ku ciin cam yaak nhial, ku kuëëŋ në rin ke Nhialic Pïïr Athɛɛr. Acä piŋ ke lueel an, “Abïï ya run kadiäk ku biäk. Të bïï yaaŋ de kɔc ke Nhialic thök, kakë kedhie abïk röt dhil kɔn looi.”
an, “Wek röör, eeŋö luɔɔi wek kakë? Wok ee kɔc tei, wok kït piɔ̈ɔ̈th ë week! Ku wek guïïrku wëlpiɛth, ke we bï röt yal wei ë kaɣäär yiic cït ee kakë, ku jakï wepiɔ̈ɔ̈th wël Nhialic pïïr, Raan ë cak nhial ku piny ku wɛ̈ɛ̈r, ku ka nu ë keyiic kedhie.
Ka ke Nhialic ɣɔn ciɛk ë piny, ka cïï duëërë tïŋ, ka cït riɛldɛn thɛɛr, ku luɔi ee yen Nhialic, kakë aye ke ŋic ëgɔk, aye ke ŋic në ka cï cuëëc. Ku acïn kë bï kek röt kɔ̈c,
ku lueel ë röl dït, an, “Riëëukï Nhialic, ku lɛckï nɔm: thaar bï en löŋ guiir kï, cï bɛ̈në: jakï Raan lam Raan ë cak nhial ku ciɛk piny ku wɛ̈ɛ̈r ku awɛɛŋ ke piëëu!”
“Ee kë rɔ̈ŋ ke yïn, yïn Bɛ̈nydït, luɔi bï yïn lɛc yök ku yök riëëu ku riɛldït. Ë luɔi cï yïn käŋ cak kedhie, ku në këde piɔ̈ndu yen anu kek, ku yen aa ciɛkë ke.”