Ei, në luɔi cän e lɔc nɔn bï yen mïthke yɔ̈ɔ̈k, ku yöök baaide, luɔi bï kek kueer ë Bɛ̈nydït lɔ̈ɔ̈k döt në yecök. Në luɔi bï kek kake piathëpiɔ̈u aa looi, ku loikï yith ë cieŋ. Ke Bɛ̈nydït ë bï Abraɣam yiɛ̈n kë cï thɔ̈n en.”
We ye tïc nɔn aa wek awerek de Kërtho, awerek cï looi në wook, ku kënë gɔ̈ɔ̈r ë miök ë gäär, ee Wëi ke Nhialic pïïr kek ë gɛ̈ɛ̈rë ye, ku acie pɛɛm ë kur kek ë gäär kɔ̈ɔ̈th, ee pɛɛm cɔl piɔ̈ɔ̈th ke kɔc.
Go lueel, an, “Luɔikï apiɛth luɔi bä wek lööŋ ke Bɛ̈nydït riëëu kedhie kek lööŋ gäm ke week ëköölë. Yak ke nyɔ̈kiic mïthkun, agokï wëët de Nhialic ëbɛ̈n döt ku rïïukï.
Yak jam de Kërtho tɔ rɛ̈ɛ̈r ë weyiic në pɛlënɔm ëbɛ̈n, abäk kuɛth ë ye, yak röt wɛ̈ɛ̈t wapäc ku yak wenïïm tak në diɛt, ku diɛt ke Nhialic ku diɛt ke Wëidït, ku yak Bɛ̈nydït kɛ̈t në miɛt ë wepiɔ̈ɔ̈th.